"Birinin sözcüğün bu en deyimsel anlamıyla "kendinin bilincinde" olduğunu söylemek, o kişinin başkalarının karşısında elinin ayağının dolandığını belirtmektir: "O bana bakarken öylesine kendimin bilincindeydim ki/mahcup oldum ki doğal davranmamaya başladım..." İlginç bir şekilde bu utangaçlık, başkalarının dikkatlerinin üzerimize çevrilmesine karşı gösterdiğimiz aşın duyarlılıktan kaynaklanır. Başka bir deyişle, başkalarının bizi fark ettiklerinin aşırı derecede farkında olduğumuzda kendimizin bilincinde oluruz/utangaçlaşırız! Nitekim "özbilincin" bu bildik anlamının insanın kendinin bilincinde olmasıyla başkalarının bilincinde olması arasında bir bağlantı olduğunu ima eden sofistike bir anlama büründüğü görülür; ileride de göreceğimiz gibi, bu bağlantı gayet yerindedir."
Sayfa 44Kitabı yarım bıraktı
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.