"Ah, insan gövdesini arıtma, parçalarını yeniden dört temel ögeye çevirme işleminin yavaşlığı... direnen insan eti, etin ölümden sonra havada asılı kalan o yararsız kokusu... Alevlerde kırmızı bir şey açılıyor, parlak bir şey kıvranıyor, siyah, tozsu zerrecikler kızgın kıvılcımlarla birlikte dans ediyordu. Alevlerde, bir şey yaratılıyormuş gibi, bir parlayıp bir sönen bir canlılık vardı."
Sayfa 68 - Can Yayınları 1994, çeviri: Püren ÖzgörenKitabı okudu
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.