Noah’ın “Hayvanlardan Tanrılara” kitabından sonra kaleme aldığı ve benimde yoğum bir okuma arzusu içinde olmama rağmen, belli aksaklıklar neticesinde şans veremediğim ama sonunda hunharca okuyup 3-4 günlük bir zaman diliminde kütüphaneme yolladığım kitap olur kendileri. Öncelikle yazarımız ilk kitaptaki kadar yoğun bir bilimsel üslup takınmamış. Bunun neticesinde yazar, ilk kitaptan aldığım tat ve sorgulama hissiyatına burada bir nebzede olsa balta vurmuş oluyor. Kitap, konu açısından benzeri olan “1984”, “Biz” ya da “Fahrenheit 451” distopik türünde yazılmış kitaplar gibi, dönemi okurları tarafından bir nebzede olsa algılanması güç ve olması pek muhtemel gelmeyen yaklaşımları okura bilimsel yollar ve verilerle sunma çabasında. (Tabi bu söylemden kitabın örnekleri gibi edebi türde kaleme alındığını değil konusu ve anlattıkları itibariyle distopik bir evreni işlediğine dem vurmaktayım.) Bende yarattığı etki bakımından hayal kırıklığı yarattığını söylemem gerekiyor. Okuduğum ilk 100 120 sayfa boyunca beşerin birazcık gözlemleyipte algılayabileceği şeyleri olağanüstü bir yaklaşımla anlatması sonucu, “tamam da bunu zaten biliyorum” , “iyi de bu aşikar bir şey değil mi?” Gibi söylemler içerisinde buluyordum kendimi. Yanlış anlaşılmasın ilk kitabında bahsettiği şeyleri yansıttığından bahsetmiyorum. Elbette ilk kitabını okuyanlar bir kaç fikir bütününde benzerlikler farkedecektir ama demek istediğim, kitap vermek istediği mesajı verirken bunu gereğinden fazla süslemek ve bir takım zıt görüşleri çürütmek için kullanıyor. Ve bu da göze oldukça batıyor. Şunu inkar edemeyiz , kaleme aldığı şeyler oldukça uzun araştırmaların meyvesi ve öngördüğü distopik evren anlattığı olgular sonucu, Kulaka pekte imkansız gelmiyor. Bu da kitabı benim nezdimde okunabilir kılıyor. Benim bildiğim çoğu fikri ve bakış açısını tekrar dinlemek, beni bir noktadan sonra sıkmıştı. Elbette ki bu tür konulara ilgi olmam ve bir çok pencereden olayları tahlil etmem, bu son görüşümde oldukça etkili. O nedenle çoğu okur benim gibi düşünmeyecektir eminim. (Edit: Şaka bir yana bu tür konulara ilgili olan kesimin görece az olmasına -ki bu çok üzücü- dayandırarak son cümlemi kurduğumu belirtmemde fayda var. Evet bay Ego sen konuş biz dinliyoruzz) Son söz olarak, insanların neredeyse bütün ideoloji ve inançlarının, bir bakıma saçma ve sonradan toplumu etki altına almak(düzen) maksadıyla ortaya çıktığını söylerken, çok ince ilmeklerle kendi ideoloji ve fikirlerini okura geçiren oldukça sinsi bir kitap. Okurun sonuna kadar muhakeme ederek okuması oldukça yararlı olacaktır. Sevgiyle...

Homo Deus: Yarının Kısa Bir TarihiYuval Noah Harari · Kolektif Kitap · 201712,2bin okunma

·

8 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Rafaello