Cengiz Aytmatov’un ilk okuduğum eseri. Bu kitabı okurken üzülmemek elde değil. Savaş! Kahrolası savaş! Hiç bir zaman bitmeyecek değil mi? Ve bir Ana düşünün bütün evlatlarını (üç evlat), eşini savaşa gönderiyor ve gidenler bir daha gelmiyorlar... Bu acıya yürek dayanır mı? Hayatta kalabilmeleri için canla başla uğraştıkları o tarlalar, ekinler. Savaşın korkunç yüzü bu. Son olarak sözlerimi kitaptan alıntı bir sözle bitirmek istiyorum: “İnsanlar savaşmadan yaşayamazlar mı?...”
