hayatın anlamsızlığı, inanç arayışı, ölüm korkusu ve ölümü kabullenemeyişi sorgulayan, güzel bir kitap. tolstoy'un delirmemek için inanmayı seçtiği çok belli, kalpten şüphesiz inandığını düşünmüyorum. keşke ben de inanıp rahat bir nefes alabilsem ama gerçek tüm çıplaklığıyla önümde duruyor.