Dostoyevski'nin mektuplarından ve kitaplarından alıntılarla beslenerek yazılmış bir eser. Özellikle romanlarındaki olay örgülerini ve kişilerin psikolojik hallerini daha iyi tahlil edebilmek açısından okunulması gerektiği kanaatindeyim. Mektuplarını okurken insanın duygulanmaması elde değil. Sibirya'ya sürgün edilirken kızakla, kendisine on kilo zincir vurulmuşken o yollarda perişan oluşları, cezaevindeki Tanrı misali başgardiyanın işkenceleri, kitap okumak isteyip İncil'den Başka kitap okutulmaması, 4 yıl kimseden mektup alamaması, kardeşim Mikhail ölmeden son bir kez sana sarılmak istiyorum deyişi, insanı kökten sarsan duygular. Fakat Suç ve Ceza'yı okurken, Raskolnikov'un Petroviç'e dönüp "Peki o zaman bu cinayeti kim işledi?'' demesinden sonra, Petroviç'in "Tabi ki sen, Rodion Romanovic!" diye cevap vermesi üzerine tüyleriniz diken diken olmadıysa şayet, bu mektuplardan da pek bir şey beklemeyin.

DostoyevskiAndré Gide · Payel Yayınları · 1998123 okunma

·

93 views

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Dertmatolog Psikanaliz