Beni kendi kendimle uzun bir zaman için barıştırdığının farkında mısın? Artık hakkımda, eskiden olduğu gibi, kötümser düşünmeyeceğimi biliyor musun? Geçmişte işlediğim bir suçun veya günahın çektirdiği vicdan azabı da belki bundan sonra dinecek ve ben eskisi gibi ümitsizliğe düşmeyeceğim. Hem şu anda pekâlâ farkındayım ki; şimdiye kadar yaşadığım hayatın kendisi bir suç ve günahtan başka bir şey değilmiş! Sakın abarttığımı sanmayasın Nastenka fakat öyle zamanlar oluyor ki; acı ve çaresizlik içinde neredeyse... İşte öyle zamanlarda, ölünceye kadar gerçek bir yaşamın bana nasip olmayacağını sanıyor, gerçek hayatla olan ilişkimi tamamıyla yitirdiğimi anlıyor ve kendimi Tanrı'nın ve insanların sevgisinden yoksun kalmış kötü bir adam olarak görüyorum. Çünkü hayal âleminde geçirdiğim gecelerim sarhoşluğundan bir an dahi olsun ayrılmak o kadar dayanılmaz oluyor ki! Aynı zamanda etrafımı saran insan selinin çıkardığı gürültü ve patırtıyı duyuyor, benim gibi rüyada olmayanların nasıl yaşadığını görüyorum. Ve o zaman farkına varıyorum ki; onların hayatları uydurma değil, onların hayatları hayalleri benim hayallerim gibi birden paramparça olup gitmiyor. Tam aksine, hayatları her gün yenileniyor, renkleniyor, bir saatleri bir saatlerine uymuyor. Bir de benim gibi zavallı hayalperesttin hayatına bak. Öldüresiye monoton; gölgelerin, hayallerin, uydurma düşüncelerin tutsağı bir hayat. Kalbi çekilmez işkencelerle dolduran, hep kara bulutlarla kaplı, güneş yüzü görmemiş hayat! Oysaki bi zavallı Petersburglunun da güneşe ihtiyacı var, güneşsiz görülmüş rüyaların bile kıymeti yok! İşin en acısı, en sonunda hayal âlemi de (o çok güvendiğimiz, sonsuz sandığımız âlem) yavaş yavaş yorulmaya, eski canlılığını kaybetmeye başlıyor. Bütün rüyalarımızı üstüne kurduğumuz düşünceler eskimeye başlayıp, yerine yenilerini de koyamayınca, hayal âlemi de çatır çatır yıkılıp yerle bir oluyor. Ve geride kala kala çalı çırpı ve toz kalıyor. Fakat yaşayabileceğimiz tek hayat hayal âlemiyse, sizi bekleyen başka bir hayat yoksa ne yapacaksınız? Hayaller sizi zorlayacak, yıkıntılar arasından çalı çırpı ve toz toplayarak başlayacaksınız rüya âleminizi yeniden kurmaya! Ama unutmayın ki insan kalbi eski şeylerden çabuk bıkar, yerine yeni şeyler ister! Dolayısıyla sizin yıkıntılardan topladığınız eski hayal parçaları hiçbir işe yaramayacaktır. Topladığınız çalı çırpıyla yakacağınız ateş, doğumuz kalbinizi ısıtmaya, ruhumuzu yeni bir alevle canlandırmaya, kanınızı damarlarınızda, eskisi gibi hızla dolaştırmaya, gözlerinizi yaşla doldurmaya asla yetmeyecektir!
Sayfa 33
·
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.