Kuşlar yasına gider mi bilmem ama, her ötüşü ağıt olsun bu öyküye! Ölüm, çırılçıplak bir gerçek. Kaderimizin bir parçası... Gerçekten, okuduğumda beni duygulandıran, hüzünlendiren, sevgi bağlarımı kuvvetlendiren bir roman oldu. Kitabı burada keşfettim, ismi de alıp okumamda etkili oldu diyebilirim, çünkü çok zarif ve masumaneydi. Kapağı da bir o kadar hoş ve anlamlı... Yazarın okuduğum ilk kitabı ve eminim son olmayacak. Bende çok güzel hisler uyandırdığı için, bunları sizlerle de paylaşmak amacıyla inceleme yazmak istedim. Kitabın içeriğinden kabaca bahsetmek istiyorum; *spoiler Genel olarak baba-oğul ilişkisi üzerine kurulu; sıcak, samimi ve içten bir romandı. Babasının tedavisi için çırpınan duran evlatlar... Roman, kahraman bakış açısıyla yazılmış, oldukça betimleme ve başarılı teşbihler barındırıyor içinde. Romandaki kahraman da bir roman yazarı ve ister istemez otobiyografi mi diye düşündürüyor insanı lâkin değil. :) Kahramanımız kendi çekirdek ailesiyle Ankara'da yaşıyor, diğer ailesi, anne-babası ise Denizli'nin bir kasabasında. Kahraman -dediğim gibi- babasının tedavisi için sürekli Ankara-Denizli arası sefere çıkıyor (hatta merak edip bir ara Denizli- Ankara arası kaç km diye bakmıştım, 467 km imiş, alın, bu bilgiyle de ne yaparsanız yapın :)) ve neredeyse her seferinde de türkü dinleyerek yolculuk yapıyor, bu nedenle yazar türkülerden kesitlere bolca yer vermiş, "Câhildim dünyanın rengine kandım." :) Okurken, babasının yaşadıkları, hastalığı, yaşlılığı, hüznü o kadar tesir etti ki, belli yerlerinde gözlerim doldu diyebilirim. İnsanın o acizliğini, çaresizliğini, muhtaçlığını derinlemesine hissettim. Kahramanın, babası için yaptığı fedakârlıklar, evlat olmanın hakkını verebilmek... Aynı zamanda sırlarla dolu da bir kitaptı, beyaz at, beyaz gömlekli çocuk vs... Yalnız, kitabı bitirdikten sonra bile hâlâ sırrına eremedim bazılarının; beyaz gömlekli çocuk, sandıktan kaybolan mont, "babalar alınlarımıza yazılmış yalnızlıklardır" diyen şahsın kimliği... (Kitabı okumayanlar burayı anlamayacak sanıyorum.) Kitabın sonuna doğru geldikçe aslında neyle karşılaşacağımı tahmin ediyordum, sürpriz bir son olmayıp, sürpriz bir sondu aslında. Bende güzel hisler uyandırdı. Sanırım, bundan sonra babamı daha çok seveceğim.

Kuşlar Yasına GiderHasan Ali Toptaş · Everest Yayınları · 201919,7bin okunma

·

152 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

rûrû