"Acının hazza dönüşmediği ve bilinci kendi sorumluluğuna hapsettiği o an kişi trajik bir yalnızlığı yüklenir. Öylesine yalnız ve öylesine bırakılmış ki orada acı bile hükmünü yitirir. Acıya anlam veremediği nokta trajiktir."
Sayfa 78
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.