NEFRET VE SEVGİ
Sevgi ırmağında arınmak varken,nefret dolu yağmurda ıslanıyoruz.Senin nefretin benim sevdam oldu.Senin sevdan ise benim nefretim oldu.Ellerini tutarken,gözlerine bakarken benden nefret ederdin.Bir yandan beni severdin ama bana bağlanırsın diye bir yandan da sevmekten korkardın.Bir tutam sevdan nefret oluverdi.Açan güller soluverdi.Ve benim gönlüm peyderpey ilerlerdi.Alışmıştım bu korkuna,bu sevgine.Benim gülüşüm senin yüzündeki nefreti yenmişti,sevdam sönmeden fırtınan dinmişti.Artık bana bağlanmıştın ,benim olmuştun.Gönlümün nefretli sevgisiyle anılmıştın.(Lahir Karin)
Endamımın Mezarı
·
41 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.