Bir yazarın dili bu kadar mı güzel olur! Bugün 3. kitabının müjdesini aldığım Oktay Volkan Alkaya son dönemde keşfettiğim yazarlar arasında açık ara önde gidiyor. Devletin Malı kitabındaki kalemine hayran kaldım.
1930'lardan 1960'a kadar uzanan bir hikayeyi günümüzde geçen bir polisiye aşk ile öyle güzel harmanlamış ki... Sanırım bir seri olacak bu kitap ve bu ilk kitap, devamı gelmesi kesinlikle lazım çünkü öyle bir yerde bitiyor ki kitap bitti diye sinir oldum :)
Kemal Demircizade diye bir karakterin dilinden takip ediyoruz aslında genel hikayeyi ve yazar resmen Türk edebiyatına muhteşem bir karakter hediye etmiş. Bu kadar mı özgün olur, bu kadar mı tatlı olur! Karakter dönüşümü ve gelişimi açısından ders olarak bile okutulabilecek türde. Yazarın kullandığı eski İstanbul dili o kadar tatlıydı ki sokağa çıkıp bu dilde konuşacak birilerini bulasım geliyor. Yazar beni aldı götürdü. Muhteşem her şeyiyle kitap.
Serap karakteri günümüzdeki polisiye aşk serüveninin içinde maceralara atılıyor ve o kadar tanıdık bir profil betimlemiş ki yazar sanki Serap benim ablam gibi hissettim. akşam telefon açıp hadi sahilde iki bira içelim diyebileceğim kadar yakın geldi bana.
kitabın kapağı ise gerçekten çok kötü 1 puanı sırf kapaktan kırdım. böyle tatlı bir romana böyle dandik bir kapağı yapmak kimin fikriymiş bilmiyorum ama yazar bu kapağa onay vermişse bir daha kapa işini bir profesyonele bırakmalı bence. bu kadar kötü bir kapağın ardından bu kadar mükemmel bir kitap nasıl çıktı ben de anlamadım.
Bu yazar tek kelimeyle : OLMUŞ!
