Açıkçası merak etmenin yanında biraz sıktı kitap beni. Ama karaktere fazlaca sinirlenmem kitabın ne denli kendini okura kabul ettirdiğini rahatça gösteriyor. Gurur meselesi öyle hoşuma gitti ki... Özellikle sürekli duygularını bastırdığını düşünüp, aklından def edememesi çok hoşuma gitti. Kitap temel olarak fazlaca zorluk yaşayan bir adamın hayatından kesitler paylaşsa da ben karakterinden ödün vermemek için çırpınan birini gördüm. Bazen düşüncelerini fazla karamsar buldum bazen fazla iyimser. Sıfatlara biraz da klasiklere bağlayıp gitmek istemesem de şu cümleyi kullanmasam olmayacak:İnsanın fıtratında vardır derler ya hani, tam olarak insanın fıtratıyla bol bol haşır neşir olduğumuz bir kitap. İlk başta değinmek istemediğim noktaya değinmem gerektiğini fark ettim. Kitabın konusundan özellikle bahsetmedim. Çünkü ciddi manada bir açlık yaşamamış biri olarak kendimde bu hakkı görmedim ama yazarımıza da haksızlık etmek istemiyorum. Öyle çok sorguladım ki kitap boyunca açlık mevzusunu anlatamam. Dehşete düştüğüm kendimden utandığım noktalar öyle fazla ki. Düşündüğümüzden çok daha fazlası var dışarıda. Hamsun gayet güzel işlemiş bu konuyu. Daha fazla ne desem boş. Okumadan anlayamayacağız bir kitap. Açlıksa yaşanmadan anlaşılamayacak bir olgu diyerek sonlandırıyorum.

AçlıkKnut Hamsun · Bordo Siyah Yayınları · 200628,1bin okunma

5 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Busrkirim