Gönderi

BARUDÎ Ben senin eşkıyanım Barudî, menzilime el ver; Suretimin gölgesi yok, pençelerim zırnık kokuyor. Aşkımın eşkaline uymuyor vurdumduymaz yağmur Gecenin albenisi yok; al beni Barudî, rahleme geri ver! Teninin karanlığına cephane gibi inerken yılan dudaklarım Zehrinle emzir beni, varsın yeni bir çağ başlatmasın İçimde gasbedilen Tanrı
·
4 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.