Gogol, 19.yüzyıl Rus edebiyatının Puşkin'le birlikte öncülerinden kabul edilir. Puşkin'in genç yaşında şiirde yaptığı etkiyi Gogol, yine genç yaşında romanda yapmıştır. Kendisinden sonraki Tolstoy'ları, Gorki'leri, Dostoyevski'leri oldukça etkilemiş olan Gogol'un, bu kitapta uzun öykülerinde gösterdiği ustalık derlenmiş. 20.yüzyılda Zweig'ın devamını getirdiği uzun hikaye, aslında birçok okur için ideal bir tür: ne roman kadar karmaşık ve uzun, ne de bilinen hikaye ve masal kavramları kadar kısa. 30-40 sayfayı geçmeyen bu uzun hikayelerde Gogol, döneminin ve insanlığın eleştirisini, ikiyüzlülüğünü ve pislik yönlerini en tatlı şekilde yapmıştır. Palto, burun, bulvar gibi kavramları sembolikleştirerek masalsı bir havayla eleştiri kavramı bir nevi tatlı hale bürünmüştür Gogol'da. Okurken büyük ihtimalle çoğumuzun eleştiri olarak algılamayacağı şeyleri Gogol çok ince nüktelerle okura sunarak aslında eleştiriden çok nükteli hicivi tercih etmiş gibi duruyor. Rus edebiyatına ve özellikle uzun hikayelere ilginiz varsa kesinlikle tavsiye ederim.