Gazavat denilen kabile baskınları kahramanlık çağının kâdim bir geleneğidir. “ Baskın basanındır.” Kuralı işler savaş başlamadan önce durum analizi yapan bilge şeyh ve aksakallılar, savaşçıların komutanına talimat verirler.Müttefik kabilelerin görebileceği yüksek bir yere “ savaş ateşi “ yakılır ‘ koçyiğitler seçilir.Her savaşçı namusunu korumanın sembolü olarak kız kardeşinin adını alır.Savaşa katılan erkekler cephe gerisine mevzilenen kabile kadınları tarafından şiir, koçaklama ve zılgıtlarla teşvik edilir.
Cenk den dönen veya firar edenler, ellerinde değnek mavi bez parçasıyla bekleyen kadınların hışımına uğrar ; sopalarla dövülüp cepheye sürülürler, yahut yüzleri veya elbiselerinin bir parçası boyanır ki korkaklıkları kanıtlanmış olsun.Savaştan kaçanın kızına,bacısına kimse talip olmaz kendisine mırra ikram edilmez, kahvesi içilmeyip yere dökülür, altındaki minder çekilir.
·
13 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.