Gönderi
“İnsanlar takıntıları olduğunda genellikle rahatsızlık, kaygı, iğrenme ya da bir nevi ‘bir şeylerin yanlış olduğu’ duygusuna kapılırlar. Kişiler takıntıları olduğunda bunlardan bir şekilde kurtulmaya çalışır ve/veya bazı davranışlar gerçekleştirerek bu hoş olmayan hislerin yoğunluğunu azaltmaya çalışır. Bu tip davranışlar her seferinde aynı şekilde tekrarlandığında buna zorlantı denir. Zorlantılar, kişilerin yapmaya mecbur hissettiği yani yapmaktan başka bir şansları olmadığını düşündükleri davranışlardır. Amaç takıntının ‘etkisini yok etmek’ ya da takıntıyı bir şekilde telafi etmek ise, buna ‘nötrleştirme eylemi’ denir. Rasmussen ve Eisen (1998) OKB’li kişilerle yürüttükleri bir çalışmada, çalışmaya katılan kişilerin yüzde 61’inin kontrol zorlantıları, yüzde 50’sinin yıkama zorlantıları, yüzde 36’sının sayma ritüelleri, yüzde 34’ünün sorma ya da itirafta bulunma (onay alma) ihtiyacı, yüzde 28’inin simetri ve kesinlik hassasiyeti, yüzde 18’inin ise biriktirme davranışı olduğunu bulmuşlardır. Zorlantılar, gerçekleştirilebilen eylemler (örn. el yıkama) olduğu gibi zihinsel eylemler de (örn. ‘güzel’ bir şey düşünme) olabilir.” #kitapönerisi
·
169 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.