Item: Virginia Woolf ve Vita Sackville-West Mektuplaşmaları
Author: Fîlankes

Fîlankes

@filankess

09 Temmuz 2019 22:59

480 syf.

· Kitabı okudu

Puan vermedi

23 günde okudu

Mektup

Özlem.. Sanırım en ön plandaki duygu budur, iletişimin mektuptan ibaret olduğu yıllarda.. Coşkuyla yazılan mektuplar, heycanla kaleme alınan cevaplar.. Sevgiliden gelen, içine yüreğini de koyduğu o kağıt parçasını bağrına basmak, öpmek, koklamak... Sonra heycanla kaleme sarılıp yazabildiğini yazabilmek, bütün sevgini, aşkını, coşkunu ilmek ilmek o kelimelere dokumak. O kağıdı sevgi ve şefkatle öpüp katlamak, aşkla zarfına koymak ve sonra bir annenin çocuğunu bağrına basması gibi bağrına basıp, okuyanın senin yazdığın andaki hislerini hissedeceğini düşünmek ve mutlu olmak. Şimdi herşeye bir tık mesafesinde olan bir neslin bunu anlaması elbette zordur. Bütün bu duygulardan uzak büyümüş olmak bizim için büyük bir kayıp. Sevgili Virginia, Eğer hayatta olsaydın seninle oturup konuşmayı gerçekten isterdim. Sonra düşündüm ve bunu yine de yapabileceğime karar verdim. Seninle ilk tanışmam 1928 yıllarında kaleme almış oldugun "Kendine ait bir oda " kitabı ile oldu. Açıkçası itiraf etmem gerekirse senden yana bildiğim tek şey 'feminist yazar' olduğu için sana karşı bir önyargım vardı. Çünkü yaşadığım yüzyılda feminizm bize çok farklı yansıtıldı, daha doğrusu feminizm altında aslında, feminizm ile ilgisi olmayan yanlış örnekler gösterildi. Umuruyorum ki bu önyargımdan ötürü beni bağışlarsın. Kitabını çok beğendim ve tavsiyene uyarak -laf aramızda odamı kardeşimle paylaşıyorum- kendime odamda özel bir alan oluşturdum, ve kimin ne düşündüğünü umursamadan gördüğün gibi yazıyorum. :)) Sırf bunun için sana ne kadar teşekkür etsem az. :)) Kitabını okuduktan sonra hayatını çok merak ettim. Biliyorum belki bana darılacaksın çünkü "yazabilmek için mahrem, gizli olabildiğince anonim ve suyun altında olamam gerek" sözünü göz ardı ettim. Çektiğin acılara şahit olmak inan ki bir okuyucun olarak benim de yüreğimi parçaladı. Zor bir dönemde dünyaya geldin biliyorum, senin babanda şuan ki bir çok kızın babası gibi okula gitmeni hoş karşılamadı. Ama sen yinede şanslıydın çünkü baban okuryazardı ve senin evde eğitimin için çaba harcadı. Ah Virginia'm bir bilsen benim yaşadığım coğrafyada halen bile kız çocuğunu okutmayan ve buna karşı olan ana-babalar var. :((( Sen muhteşem zekan sayesinde o zamanlar , kadınların bir lokantada tek başına yemek yiyemedigi , tüm hayatı yaptığı veya yapacağı evliliğe göre şekillendirmek zorunda olan kadınların arasından sivrildin ve kadınların neler yapabileceğine bizzat kendin yaparak bir çok kadını buna inandırdın. Bu konuda sana ne kadar hayran olduğumu ifade edecek bir cümlem yok ne yazık ki.. Düşünüyorum da herkes gibi bir çocukluk geçirseydin ruhun bu kadar acı ve yaralarla dolu olmasaydı acaba yine bizim tanıdığımız Virginia olur muydun? Keşke o acıları yaşanmasaydın da biz hiç seni tanımasaydık... Küçük yaşta anneni kaybetmen büyük bir acı... Anne sevgisi ve şefkatinden yoksun kalmış olman çok üzücü. Sonra gençliğinin baharında ablanı, yiğenini ve babanı kaybetmen... Bunlar tarifsiz acılar... Bütün bu acılar yetmezmiş gibi tüm hayatını komple etkileyecek bambaska bir acı daha yaşadığını biliyorum, sevgili Virginia'm.. :(( Küçücük bendinin savunmasız olduğu yıllarda üvey kardeşinin o iğrenç ellerinin vücudunun en mahrem yerlerinde gezdiğini, istismarına uğradığını, babanın ölümünden sonra da tacizlerinin tekrar başladığını.... Tanrım, bu kadar acı çok fazla, hemde çok... Hayatın tüm acı ve aşağılanmalarına karşı kalemine sarılmasaydın belki de bir yerlerde yaşayan Virginia'dan haberimiz bile olmayacaktı. Diyorum ya keşke bu acıları yaşanmasaydın da keşke seni hiç tanımasaydım. Bütün bunları bir kenara bırakıp senin muhteşem dehana değinmek istiyorum. Söylesene nasıl 'bilinç akışı' gibi yenilikçi bir şey buldun? Kadınların yazmayı bırak bunun mevzu bahis bile olmadığı, yazanlarında gizli saklı yazdığı bir devirde, herkese tokat gibi bir nitelikte bir yöntem bulman ne müthiş bir şey. :)) Laf aramızda senin sevgili Vita'n ile olan mektuplaşmalarını okudum. Sahi ya şimdi haberinde yoktur seni. Siz bu hayattan göçtükten sonra Vita'nin oğlu tüm mektuplaşmalarınızı bir araya getirdi. Ve biz sevgili okuyucularınızın okuyabileceği bir kitap haline getirildi. Kitabın kapağında ve kitabın içinde ikinize ait fotoğrafların olması ne güzeldi. :))) Mektuplarda seni tekrar okudum, tanıdım güçlü kadın, sonra senin 'sevgili yaratık' diye sevdiğin Vita Sackville-West tanıdım. :)) Sahi ona neden yaratık diye sesleniyordun? :)) O yıllara mi yoksa sana has bir seslenmeydi. Şimdi sevdiğimiz birine öyle seslensek kavga sebebi olur herhalde sevgili Virginia'm :D Biliyor musun annede bulamadığın sevgiyi, şefkati, ilgiyi onda bulman beni çok mutlu etti. Sevgili olma kısmına değinmiyeceğim o sizin mahreminiz :)) ama ona karşı beslediğin, dostluğa sevgiye hayran kaldım. Ona karşı hissettiğin duygu yoğunluğunu kelimelere dökmeni daha çok isterdim çünkü senin nasıl duygu yoğunluklu, hisli biri olduğunu en çok biz sevgili okurların biliyor. Mektubumu burda sonlandırırken okuyucun olarak senin yerinin benim için çok ayrıcalıklı ve özel olduğunu bilmeni istiyorum, öpüyorum seni... :)) Çok sevgili yaratık, Sana Virginia'nın seslendiği gibi seslendiğim için umarım seni üzmemişimdir çünkü ben seni Virginia'nın sayesinde tanıdım. :))) Ah Vita, bazen sana çok öfkelendim neden biliyor musun? Senin sevgisinde bu kadar bencil biri olman, Virginia'yı hırpalaman yüzünden. Sonra sana fazla haksızlık ettiğimi düşündüm çünkü, Virginia'yı ne kadar sevdiğine ve değer verdigine dair en ufak bir şüphem yok sadece mizacının biraz erkeksi olması beni endişelendirdi. Neden böyle olduğunu düşündüm sonra hayatına söz atınca sana artık söz söyleme hakkım olmadığına karar verdim. Sende aynı Virgina gibi aynı dönemde yaşamanın kötü kaderinden pay almışsın. Sende bir kadındın ve sende o yüzyılların kanunlarına göre mirastan pay alamıyordun. Oysa en çok istediğin şeyin babana Kraliçe tarafından bağışlanan Knole malikesine varis olmak olduğunu biliyorum. en.m.wikipedia.org/wiki/Knole#/med... Bu arada gerçekten muhteşem bir malikane de doğmuşsun bundan pay istemekle de çok haklıymıssın, ben olsaydım bende isterdim :)))) Ne kadar saçma değil mi, kendi seçemediğin cinsiyetin yüzünden bundan men edilmiş olman, kesinlikle çok saçma, bu konudaki öfkeni bir kadın olarak çok iyi anlıyorum sevgili Vita.. Kadın olmak ne zor, bunu yüzüne inen bir tokat sertliğiyle öğrenmiş olman da ne acı.. Virginia ile olan dostluğun beni çok mutlu etti. Senin için büyük bir talih. Sende bunun farkındaydın sık sık kocana bu konuda şanslı olduğunu ve çok büyük bir altın balık(Virginia'dan bahsediyor) yakaladığından bahsetmeden belliydi. :))) Hayat konusunda Virginia'dan daha mı şanslıydın yoksa daha mı şansız bilemiyorum, en azından annen yaşıyordu demek istemiyorum. Annenin ne kadar benmerkezci, açgözlü, acımasız ve güzel olduğunu biliyorum. Annenin gözüne girmek icin ne kadar çabaladığını da... Güzelliği yüzünden etrafında sürekli erkeklerin olduğunu ve bu yüzden kadınsı duygularını bastırdığını, erkek gibi giyindiğini, erkeksi uğraşlar edindiğini ve bunların ruhunda ve kişiliğinde nasıl onarılmaz yaralar açtığınıda. Kim bilir belki de bu saldırgan yönün de bundan kaynaklanıyordu. Bu kadar hırslı olmanın altında belki de bu yatıyordu. Bütün bunları bir kenara bırakıp sana bildiğin biseyden bahsetmek istiyorum, sevgili Virginia'm, Virginia'mız sana çok değer veriyordu ve sen olmadığında seni çok özlüyordu. Yazdığın yazıları da çok başarılı buluyordu boylesi bir yazardan böyle bir övgü aldığın için ve senin şahsına yönelik bir kitap yazıldığı için şanslısın, Virgina'nin Orlando'su .. :))) Ondan sevgini, şefkatini esirgememiş olman ve ona duyduğun hayranlık okurken yüzümde tebesume sebep oldu. Ah bir de çapkın bir kadın olmayıp Virgina'yı aldatmasaydın tabi. :)) Ne olursa olsun kötü koşulların harmanladığı iki başarılı kadını bir arada görmek çok güzeldi. Bu arada ülke ülke gezmen konusunda sana imrenmedim değil. :)) Öpüyorum seni sevgiyle kal, çok güzel yaratık Vita :))))) İsminden de anlayacağınız üzere kitap mektuplaşmalardan oluşmaktadır. Bu kadar mektup okuyunca bende onlara bir mektup yazmak istedim umarım şu anda bu incelemeyi okuyan sende bu duygulara ortak olabilmişsindir. Sizi tüm ahlak yargılarını bir kenarak bırakıp, hayatları acı ve başarılarla dolu bu iki güçlü kadının aşkını okumaya davet ediyorum . Okuyunca aşklarının cinsellik merkezli( Virginia frijit biriydi.) olmadığını, tamamen duygusal bir birliktelik olduğunu göreceksiniz. Acının hayatlarını harmanladığı bu iki kadının belki de tesellisi bu oldu çünkü bu dostluk tam 19 yıl sürdü ta ki Virgina ceplerine taş doldurup kendini nehrin azgın sularına bırakana kadar..... images.app.goo.gl/TLz7AVbiXKHn5cpK6 images.app.goo.gl/rZGHvhmGxsqgVssT6 images.app.goo.gl/6LhC2eTLXNp5SA8n8 images.app.goo.gl/FSYVSu1qXz48tPeU8 images.app.goo.gl/5tJ6SkVfhW6Z1LfFA images.app.goo.gl/hUCZifD3x7hV4DDGA images.app.goo.gl/2UJoBHfjYGrvTUqr6 Sevgiyle kalın....

Virginia Woolf ve Vita Sackville-West MektuplaşmalarıVirginia Woolf · Agora Kitaplığı · 201652 okunma

··

193 görüntüleme

Eylül Türk

@EylulTurk ·

08 Eylül 2019 00:23

İncelemeniz keşfedilmemiş bir cevher gibi :) Emeğiniz ve yüreğiniz varolsun.Yazarı konu alan bir belgesel gibi, keyifliydi...

Fîlankes

@filankess ·

08 Eylül 2019 14:30

Çok teşekkür ederim sağ olun ☺️ 🌺

@arra ·

09 Temmuz 2019 23:18

Eline sağlık ve güzel bir inceleme olmuş, Virginia'nın hayatıyla harmanlaman ve mektuplaşmaya istinaden incelemeyi mektup haline getirmen yerinde bir düşünce olmuş. Kitaptan mektuplaşmanın ne zaman ve ne şekilde başladığı ile ilgili bir bilgi var mı? Vita'nin gittiği ülke isimleri geçiyor mu son olarak mektuplaşma ne zaman kesiliyor başka bir ifade ile Virginia'nın ölümüne kadar devam ediyor mu?

Fîlankes

@filankess ·

09 Temmuz 2019 23:32

Beğenmene sevindim teşekür ederim. Vita ile Virgina nin dostluğu 1922 Londra'da verilen bir yemekle başlıyor, orda tanışıyorlar ve kısa sürede gelişiyor dostlukları. Bir yıl gibi bir surenin sonunda da mektuplaşmalar başlıyor. Yani tam olarak 1923 te başlıyor mektuplaşmalar. Mektuplar kitaplaştıran tarafından yıllarına göre ayrılmış, okuyucu daha iyi anlasin diye. Bu ayrilma yerlerine küçük notlar konulmuş o yıl neler olduğu ile ilgili. Çünkü mektupları çok net değil bazen, imalardan oluşan mektuplar var. Vita'nin gezdiği tüm ülkeleri almamış, yani mektupalrda sadece iran,tahran, Fas gibi yerler geçiyor. Ben açıkçası orlando'dan dolayı Türkiye'yi de bekliyordum ama mektuplarda geçmiyor. En son mektuplaşma Virgina'nin intiharindan 6 gün önce oluyor. Son mektubu yazanda Virgina. Mektup çok normal bir mektup vedaya dair hiçbir şey yok. Mektubu yazıyor 6 gün sonrada intihar ediyor.(1941) İntihar ettiği de kitabın son sayfasında bir not şeklinde verilmiş.Ozel bir mektup falan yok. Vita şok geçiriyor hatta bu habere. Yıllar sonra kocasına bir mektup yazıyor ve o mektupta "eğer Virgina'nin yanında olsaydım ve onun nasıl bir ruh haline girdiğini bilseydim kurtarirdim, buna inanıyorum."diye yazıyor. Hangi açıdan bakılırsa bakılsın üzücü bir son.

4 sonraki yanıtı göster

@arra ·

20 Ağustos 2019 14:38

Evet filmi de çıktı fotogaleri.haberler.com/guzel-oyuncunun... beyazperde.com/haberler/filmle...

1 önceki yanıtı göster

Fîlankes

@filankess ·

20 Ağustos 2019 14:59

Evet ilgi çekici gözüküyor gerçekten teşekkür ederim 🌺

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Fîlankes