Gönderi

İlk kamyonu sardığımızda, içinde iki ölü ve bir de can çekişirken bile çarpışmaya gayret eden yaralı bir düşman askeri bulduk. Adamlarımızdan biri, bu askerin çabalarına soğukkanlılıkla son verdi. Bu askerin böylesine barbarca hareket etmesinin nedeni, ailesinin büyük kısmının Batista Ordusu tarafından yok edilmiş olmasıydı. Bununla beraber kendisini şiddetle azarladım. Bu söylediklerimin kamyonun altında çadır bezlerinin arasına gizleniş hareketsiz duran yaralı bir düşman askeri tarafından duyulduğunun farkında değildim. Benim söylediklerinden ve azarladığım savaşçının özür dilemesinden cesaret alan yaralı düşman askeri, ortaya çıkarak kendisini öldürmememiz için biz yalvarmaya başladı. Savaşçılarımızdan biri yanına yaklaştığı zaman, öldürüleceğinden korkan bacağı kırık asker, “Öldürme, öldürme! Che esirleri öldürmeyin diyor” diye bağırıyordu. Çarpışma bittikten sonra onu bıçkı atölyesine götürüp ilk tedavisini yaptık.
Sayfa 144 - Payel Yayınevi
··
35 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.