Elbette Dostoyevski'nin yüzyılı aşkın süredir büyük hayranlıkla okunan eseri için inceleme yazmak oldukça güç. Yazılması, söylenmesi gerekenler benden önce defalarca akıcı şekilde farklı kişilerce dile getirildi.Akabinde kitaba dair farklı bir iki kelam etmek isterim. Bir kere eser oldukça zengin karakterlere sahip, karakterlerin birçoğu şahsına münhasır, karakterlerden öğreneceğimiz çok şey var. Yazarın her bir karakter üzerindeki hakimiyeti ise bende ayrıca hayranlık uyandırdı. Suç ve suç unsurları üzerinde çok güzel durulmuş bu kavramlar farklı perspektiften ele alınmış. Uzun ve belki çoğumuza göre sıkıcı gelebilecek makalelerdeki düşünceleri hukuk okuyan ve hukukçu olan karakterler arasında heyecanla süren tartışma havasında veriyor ve siz aynı anda aynı kavramlar üzerinde farklı düşüncelere şahit olabileceksiniz. Bu bakımdan kitabı bilhassa hukuk okuyan öğrenci arkadaşlara tavsiyeyi borç bilirim. Yaşamdan edindiğim deneyimlerim sonucu gelişen bir düşüncem vardı: Kişi olumsuz sonuçlanan olaylar karşısınde ne kadar çok kendini haklı görür, bahanelere sığınır ise aynı derecede ızdırabı artar. Baş kahraman Raskolnikovun baştan sona serüveninde bu düşüncemin doğrulandığını gördüm. Bir diğer husus ise kişi sevince hayatı, insanları, daha güzel görmekle kalmayıp yaşamı yaşamaya değer görecek ve yaşanılan sıkıntılara göğüs gerebilecek bu son düşüncem sanırım daha bilindik. Tabi yazar bunları romanda direkt okurun gözünün önüne sermiyor, siz okurken, acıyı mutluluğu Raskolnikov'la birlikte yaşıyor birlikte gerekli dersi çıkarıyorsunuz. Çıkarılacak ders size kalmakla birlikte bazen alınması gereken dersleri Raskolnikov'dan önce alabilir, hatta kendinizi ona kızarken yahut içinizden onun için dua ederken bulabilirsiniz. Ben keyifle okudum, bitirdikten sonra demeden edemedim: İyi ki bu dünyadan bir Dostoyevski geçmiş. :)

Suç ve CezaFyodor Dostoyevski · Milli Eğitim Bakanlığı Yayınevi · 1995159bin okunma

·

6 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.