Hiç
Gözlerini açtığında ıssız bir yolun ortasında buldu kendini. Her yanı çamura bulanmış, bütün vücudunu dayanılmaz bir ağrı kaplamıştı. Hareket edemedi. Zaten kalkıp yürüyecek gücü kendinde bulacak olsa bile, ne tarafa doğru gideceği hakkında hiçbir fikri yoktu. Öylece yattı bir süre. Hiç hareket etmeden. Üstü başı çamur içinde. Öylece kaldı. Belki
··
5 görüntüleme
Nabız çok hoş bir detay olmuş. Elini boynuna götürüșü özellikle. Yani en azından ben öyle anladım. Temanın ölüm olduğunu bilmesem daha da soyutlașırdı hikaye sanırım kafamda. Ölüm bana bu arayışın aksine daha sakin bir şey gibi geliyor nedense... Neyse :) Anlatımın çok hoş sonuna kadar okutuyor kendini. Bir de ben kısa vurucu cümleleri baya seviyorum. Hikayeye yakışmış onlar da. Bazı yerlerde tekrarlar hissetsem de rahatsız etmedi beni. Daha çok o karmaşıklığı kuvvetlendirmek içindi sanki. Veee malum konuya gelirsek, bir genç kız canlandı kafamda, uzun siyah saçları, beyaz çamurlanmıș bir elbisesi var, o çamurlu ortamdan dolayı başına kötü şeyler geldiğini düşündüm ve bunları ve ölümünü idrak edemeyecek kadar masum ve karmaşık olduğunu. Eline sağlık 😊
Yorumun için çoook teşekkür ederim, beğenmene çok sevindim :) Aslında nabız detayı çok garip bir şekilde gelişti. Hani bazen hikaye kendini yazdırıyor ve karakter yönlendiriyor her şeyi demistik ya, aynen öyle oldu. Aslında ölüm temasının altına yazmanın hikayeyi açık etmek olduğunu daha yazarken düşünmüştüm. Soyut kalması daha güzel olurdu esasen. Ama olsun :) ve küçük bir kız çocuğu düşünmen gerçekten garip. Ben kimseyi koyamadım karakterin yerine yazarken. Sanki kimi koysam oluyor gibi gelmişti. Sen deyince düşündüm, kiz cocugu da olurmuş. Hatta baya güzel oluyor öyle. Bakış açın ve güzel yorumların için tekrar teşekkür ederim ❤
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.