Bu devir, sıradan insanın en parlak zamanı duygusuzlugun, bilgisizliğin, tembelliğin, hazıra konmak isteyen bir kuşağın devridir. Kimse bir şeyin üzerinde durup düşünmüyor. Kendisine bir ülkü edinen cok az. Umutlu birisi çıkıp iki ağaç dikse herkes gülüyor; yahu bu ağaç büyüyünceye kadar yaşayacak mısın sen? Öte yanda iyilik isteyenler, insanlığın bin yıl sonraki geleceğini kendilerine dert ediniyorlar.
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.