Sait Faik’im bazen, dizelerinde Nâzım’ın
sandala çekerim öteleri
Ölmüş bir karınca olurum sonra
omuzlarda taşınan ikindi
bir çakıltaşının gözbebeğinden
dökülür odalara
Martı kanadı olurum gölgem vurur sulara
Ufuktan geçen gemiler
bir adayı sürükler koynuma
Akşam, dalgasız bir ömrün tenini
dokur yosunların şarkısıyla
durur seni özlerim...
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.