Siyaset felsefesi dersinde çok sevdiğim bir hoca stoacı düşünceden bahsederken Marcus Aurelius'u da anmıştı. Aurelius ve köle Epiktetus, aslında zihnimde hep yan yanadır. Cahilliğime verin sanırım Epiktetus, Roma imparatoru Aurelius'un hocası olacaktı. Kitapçıda dolaşırken kitap alakasız bir bölümde karşıma çıkınca dedim kendi kendime "Dilara e bu da tesadüf değildir, al oku bakalım." Kitabı bir günde bitirdim fakat başucu kitabı niteliğinde. M.s. 2.yy'da yazılan bir kitabın başucu niteliğinde olması beni garip bir şekilde mutlu ediyor. Şadan Karadeniz tarafından çevrilmiş, çok da güzel çevrilmiş. Dipnotlarla aslında felsefeyle uzaktan yakından ilgisi, alakası olmayan biri için bile kolay anlaşılabilir bir kitap. Çok iyi bildiğimiz fakat umursamadığımız ve tabiri caizse "ot gibi yaşama"ya alıştığımızdan mütevellit gözardı ettiğimiz bir öğretiyi, yaşam tarzını kişinin kendi zihninde tekrar ortaya çıkarıyor Marcus Aurelius. Son olarak "Aslında çektiğimiz acıların büyüklüğü değil bizi yoran, yaşadıklarımızı acı olarak tanımlamamız ve bunların karşısında duracak yetiyi, kudreti kendimizde bulamayışımız" diyen bir kitap.

Yıldızların Örtüsü YokturMarcus Aurelius · Yapı Kredi Yayınları · 2019604 okunma

·

208 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.