«Budalanın tekisin sen ve bizim de kaderimiz senin gibi budalalara kendi ayakları üstünde dikilmesini öğretmek. Biz senin kabuğunu kırıp özünü, tanelerini kazanmaya çabalıyoruz, elekten geçiriyoruz seni. Kısa bir süre sonra sen, bu temiz taneleri görüp, burnunu karıştırmaktan cayacak ve yeni bir hayatın hiç de değersiz olmayan türküsünü söyleyeceksin. Bari o zamana dek rahat dur, budalalık etme ve çevremizde dolanıp sızlanma.»
Sayfa 104 - Oda Yayınları-1977Kitabı okudu
·
5 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.