Evet, insan ölür... İnsan ölür ölmesine de, öyle birden bire ölmez. İnsan yavaş, yavaş ölür.
Gün gelir, görmek istemediği, görmeyi hak etmediği şeyleri görür ve gözleri ölür.
Gün gelir, söylemek isteyip de söyleyemediği, söylemek istemediği ama söylediği şeyler yüzünden dili ölür.
Gün gelir, hak etmediği, istemediği, zorunda olduğu şeyleri duyar, kulakları ölür.
Gün gelir, giderim dediği yere gidemez, gitmem dediği yere gider, ayakları ölür.
Gün gelir, bütün bunları kaldıramayarak karamsarlığa düşer. Umudu, hayalleri ölür.
Ve öyle bir gün gelir ki, insanı insan yapan tek şey, yani vicdanı ölür.
Bütün bunlar öldükten sonra, toprağın altında veya üstünde olmanın hiç bir anlamı yoktur. Evet, bedende hala ruh vardır. Ama o ruh, o beden yaşamak için değil, sadece çıkmak için gün sayar...
'' Kalbin gözlerine vesile olmazsa eğer, hiçbir şey göremezsin.
Sadece gördüğünü, anladığını sanırsın. Hepsi o kadar! ''
Dilsiz Şair
·
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.