Ahmed Arif’in Cemal Süreya’ya 1966-1970 yılları arasında yazmış olduğu mektupların toplandığı bir eser olmuş,mektupların orijinalleri de eserin içerisinde yer alıyor,özel mektuplar olduğu için tabii ki samimi bir üslupla yazıldığını görüyoruz. Kitapta Ahmed Arif’in Cemal Süreya’ya olan kırgınlıklarını, sitemlerini ve en çokta samimiyetini görüyoruz, Ahmed Arif’in, “Cemo Baboş, Cemo Kurban” diye seslenerek başladığı mektupları okumak oldukça güzeldi.Ona koşulsuz olan güvenini görüyoruz,dost seçmekte ve rest çekmekte olan üstünlüğünü görüyoruz.