2015 yılının sonlarıydı. Kitabevlerinin bulunduğu bir sokaktan geçerken gözüme bir kitap takıldı: "Her Kalp Kendi Şarkısını Söyler." O zamanlar henüz felsefi okumalar yapmıyorum tabi, hemen yapıştım kitaba. Tüm beklentilerim mutlu sonla biten bir aşk hikayesiyle buluşmak yönündeydi. Ancak okurken gördüm ki, beklentilerim hem yersiz hem de sığ kalmış. İlk kez bir aşk romanında gerçek anlamda bir sevgiden bahsedildiğini gördüm. Ve yakın zamanda aldığım bir kararla kitabı ikinci kez okudum. Hem Peyami Safa'nın kitabın her köşesini yuvamızmış gibi bilmemiz gerektiğini söylemesi hem de yaptığım felsefe okumaları sonrasında kitaptan ayrı bir tat alacağımı düşünmem etkiliydi bu kararda. Kitabın; sakat bir kız ile kör bir oğlanın birbirleriyle karşılaşması ve sonrasında birbirlerine duydukları sevgiyi konu edindiğini hatırlıyordum. Fakat kaçırdığım bir nokta varmış. Romantizm temalı kitaplar okuyanlar bilir ki, genelinde kadınlar olağanüstü güzel ve erkekler de bir o kadar cezbedici şekilde tasvir edilir. Bu kitapta ise karakterlerin deniz mavisi olmayan gözlerinin veya sütun gibi olmayan bacaklarının yanı sıra, onların fiziğini beğenebileceğimiz detaylar verilmiyor. İlerleyen süreçlerde birbirlerini severek güzelleştikleri söyleniyor; fakat onları asıl güzel kılan, herkesin sahip olamayacağı ruhlara sahip olmaları. Görmenin gözlerle ilgisi olmadığı, hareketin ayaklara bağlı olmadığı bir dünyada yaşıyorlar. Sevgilerini öyle güzel yaşıyorlar ki, değil günler ya da aylar, yıllar ondan hiçbir şey eksiltemiyor. Çünkü sevginin ne olduğunu biliyorlar. Sevginin, seçtiğimiz o kişi olmadan nefes alamayacağımızı düşündüren ve o kişiyi kaybetme fikriyle bile sarılmamıza neden olan, sahip olunamayacak bir şeye sahip olmak ve elde tutulamayacak bir şeyi elde tutmak istediğimiz için bizi zenginleştireceğine fakirleştiren o şiddetli tutku patlamaları olmadığını; kör gözleri açan, korkuya bile baskın çıkan, hayata mana katan, doğanın yıkım kanunlarına kafa tutan, serpilmemizi sağlayan, sınır tanımayan, insan ruhunun bencilliğe ve ölüme üstün gelmesini sağlayan bir duygu olduğunu biliyorlar (#48966911). Umalım ki, onların hayatlarına tanık olan okurlar da sevgi üzerine düşünebilsin.

Her Kalp Kendi Şarkısını SöylerJan-Philipp Sendker · Koridor Yayıncılık · 20132,275 okunma

··

171 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Mavi Lotus