Gönderi
Güzel ama aması var...
Hakan Günday'a olan sempatimi saklayacak değilim. Kalemine emek harcayan her yazar övgüyü ve sevgiyi hak eder. Hakan Günday gerçekten bir cümle yazmadan önce bin kere düşündüğü belli olan yazarlardan. Azil de yine böyle bir emeğin ürünü ama koskoca bir amayı beraberinde getiriyor Hakan Günday'ın satırları.
Emre Aydın ilk çıktığında ne çok sevdik değil mi ya da Şebnem Ferah. O ilk albümleri deli gibi konser alanlarına çekti bizleri. Peki ya sonra ne oldu. Aynı dizelere aynı duygulara o kadar çok hapsoldular ki kitleleri giderek daraldı ve kendi fanlarıyla kısıtlı bir gruptan ötesine dinletemiyorlar artık kendilerini. Nerede yeni bir Emre Aydın şarkısı duysam : aman bu adamın da bunalımı kederi bitmemiş derkeb buluyorum kendimi. Aynı şekilde gerçi yeni şeyler üretmese de Şebo'nun son albümünün içerik olarak ilk albümünden hiçbir farkı yoktu.
Hakan Günday'ın da Malafa'yı bir kenara ayıracak olursak psikopatlık, intihar, karamsarlık vs. Temalarından çıkamadığıni görüyoruz. Yani bir yazar olarak çeşitlilik sunamadı bize bir türlü. Kinyas ve Kayra'da zaten bayrak diktiği yerin etrafında dolanmaya devam ediyor. Çizgisi dışına çıkamayacak diye korkuyorum. Hakan Günday'ın anlatım dili, yaratıcı cümle üretimi kusursuz. Ancak konsept sıkıntısı göz ardı edilecek gibi değil. Yeni bir şeyler anlat Hakan sen güzel anlatıyorsun çünkü...
·
4 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.