Bir müstahdeme; “‒Çabuk bana bir su getir!” demek var, bir de “‒Zahmet olmazsa bana bir bardak su getirir misin?” demek var. İkisinde su istiyorsun. Fakat birinde kabalık var, diğerinde ise nezâket var. Nitekim o su, getiren kişinin hâlet-i rûhiyesine göre, içene tesir eder. Birinin getirdiği fayda vermez, diğerinin ki şifâ olur.