Bir stefan zweig klasiğinin sonuna daha gelmenin haklı gururu içerisindeyim. Kitaptan bir alıntı ile başlamak istiyorum aslında.Bence bu iki cümle tüm kitabı özetliyor.
" Evde bir ölü var , farkında değil misiniz ? "
" O benim..."
Işte bu iki cümle bir insanin gelebileceği son noktayı açık bir şekilde yansıtıyor. Yaşıyorsun ama bu sadece nefes almaktan ibaret. Yaşamsal tüm fonksiyonların normal ama sen ruhunu öldürmüşsün.
Normalde bir zweig kitabı okurken o karakterin ne hissettiğini çok net anlarsınız o kadar güzel aktarır ki bunu size en azından bana ama bu kitapta kişinin düşüncesinden çok yaşadığı yer gözümde canlandı benim. O saray...o balolar... partiler... O ihtişam... ruh halinden çok bunları on planda tutmuş bence. Kısacık bir çöküş öyküsü sonunu tahmin etmek hiç zor değil.
Ne kadar yüksekten uçarsan o kadar sert çakılırsın sözünün kanıtı bir kitap...
"Mağrurlanma padişahım senden büyük Allah var " ;)
Keyifli okumalar...
Stefan Zweig
·
2 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.