Resim sanatına kabiliyetim sıfır hatta eksi bir diyebilirim. O derece ki düz çizgi bile çizemem. Hoşlandığım bir kızın resmini yapmak istemişimdir hep. Karakalem olur, suluboya olur, yağlı boya olur... Olmadı... Bir resim nasıl okunur, öğrendim. Renklerle düşünebilirim. Goethe abimiz ölmeden önce “biraz daha ışık” demiş. Işığı en iyi kullanan Rembrandt’tır bilirim. 16. yy’da Hollanda’da doğsaydım bende ressam olurdum. Şimdi olmadıysam tamamen Van Gogh’a olan saygımdan, en çok onu severim. O yüzden arada bir absenth içerim; karanlığın efendisi Caravaggio’yu anarım... Türk resim tarihi hakkında; üç beş isim dışında pek bir bilgi sahibi değilim. Tek bildiğim antikacılarda tabloların bayağı pahalı olduğu...Elbet günü gelince bizde süsleriz boş duvarlarımızı... Malik Aksel ve kitaba gelince; kitap çok güzel. Okuduğum en keyifli biyografi-anı kitaplarından. 2002 yılında okumuştum ilk defa. İyi bir ressam, iyi bir yazar Malik Aksel. İyi bir insandı belli ki. Külliyatını yeni bastılar...Okunası...

İstanbul'un OrtasıMalik Aksel · Kapı Yayınları · 201146 okunma

·

56 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.