Dedelerimiz serviyi çok severlerdi; şairlerimiz endam güzelliğini servide buldukları gibi, ninelerimiz de haşereyi barındırmayan servi ağacından sandığa bayılırlardı. Mezarlıklara servi dikilmesinde sıhhi sebepler de vardı: Rahiyası, tefessüh kokusunu bastırır; havayı temizler, ayrıca göğe ulaşmış ruhların bir sembolü olurdu.