- Mukâyesesiz kurusıkı bir atmasyonculukla söylemiyorum.
Türkiye'de Salih MİRZABEYOĞLU gibi bir mütefekkire, ortaya koyduğu fikrî eserlerine nispetle müspet veya menfî mânâda kayıtsız kalabilen bir aydın-entelektüel, sosyolog ve edebîyatçı; sanat, siyaset ve din adamı düşünemiyorum.
Çünkü;
Bize uzak ve yabancı dünyalardan devşirdiğimiz hurda sistemlere alternatif olarak ortaya koyduğu, rûh köklerimizden beslenen son derece dikkat çekici, ciddî, orjinal ve "BÜTÜNCÜL" bir medenîyet teklifinden tutun da (bizde başka bir örneği yok) dünyâ irfân sahalarına el atış ve bu sahaları İslâm'ın hasrında bünyeleştirici bir diyalektiğe kadar hâs ve hususî bir fikir çizgisi olan bir Mütefekkir'e, O'nun fikirlerine müspet veya menfî açıdan kayıtsız kalmak adı geçen zümreler adına imkânsız, duymamış olmaları da...
Bu imkânsızlığa rağmen en eften püften "düşünür"lerin bile, parça bölük, klişe ve "Bütün" içinde bir şey ifâde etmeyen kuru retoriklerine kadar bilen zümrelerin Mirzabeyoğlu'na bu "hayret verici" kayıtsızlığı fikir nâmusundan ve kendi ifâdeleriyle "objektiflik"ten uzak olduğu gibi hâkikî bir aydın nitelemesinden de çok uzağa düştüklerinin bir göstergesi...
Bu konuda eteğim dolu, çok şey söyleyebilirim, lâkin ez cümle ve açıkça diyorum ki, toplum meselelerinin hâlli noktasında kafa yorduğunu iddîâ eden bir kişi "zamanın nâbzını yakalayıcı" ve "eskimeyen yeni"ye bağlı daima yenilikçi bir dünya görüşünü örgüleştiren Mirzabeyoğlu'nun eserlerine uğramadan, etüt etmeden, olumlu-olumsuz "objektif" bir "değerlendirme" yapmadan "aydın/entelektüel" sayılamaz.
Zaten, "herkesin emeğini gerekli görücü" bir yerde duran Mirzabeyoğlu'nun eserleri hasetlik ve ön yargıdan uzak samimî bir şekilde "değerlendirme"ye yanaşıldığı vakit görülecek ki Mirzabeyoğlu'nun eserleri üzerinde herkes, ucuzculuktan sıyrılıp kendini kendi hakikatiyle samimî bir izâha yanaşacak ve en nihâyetinde döne dolaşa hakikatin hakikatini izhâr edecektir; bunda hiç şüphem yok...
(Ebubekir Erdoğdu)