Lambayı burnumla açmamamın ikinci sebebine gelince, biz eşekler çok titiz hayvanlarız. Cahillerin biz eşekleri
böyle görmediğini biliyorum. O halde bizi pis zanneden
cahillerden hangisi, burnunun ucunu göremediği karanlık ve her tarafı inek ve keçi gübresi ile kaplı bir ahırda temiz
kalabilir? Üstelik bu kadın sahibe, ya benim midemi bulandırmak için yapıyor, ya da farklı bir maksadı var. Her ahıra girdiğinde burnunu karıştırıp burnunun içinden çıkardığı iğrenç şeyi ahırın duvarına sürüyor. Sürdükten sonra sürdüğü şeye bir daha bakıyor, işaret parmağı ile iyice sıvıyor ve aynı parmak ile lambayı açmak için lamba anahtarına dokunuyor. Bunu yaptığı için içimde kusabilecek bir şey olmadığından midemde oluşan kasılmalardan kaynaklı ağrılar çekiyorum. Övmek için söylemiyorum ama yiğidi öldürüp hakkını yiyemem. Mesela kediler bile toprağı eşip yaptıkları pisliklerine dönüp bir daha bakmadan üstünü
örtüyor. Anlayacağınız, lambayı açamadığımı zannetmeyin ve bilin ki biz eşekler prensip sahibiyiz.
Sayfa 70
··
1 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.