hanry, grayson ve liv'in arthur'a mesafeli davranmasını çok saçma bulmuştum çünkü (1. kitabın sonunda yaşanan) olayla hiçbir ilgisi yoktu. hatta liv onun çenesini kırmamış olsaydı belki ona yardım dahi edebilirdi ama çok saçma bir şekilde ondan da nefret eder durumdaydılar. ve kitap ilerledikçe fark ettim ki bu çok yerinde bir davranışmış. (arthur'a acıdığım için kendime de kızıyorum.) liv'in küçük kardeşi mia'nın yaşadığı problemden (okuyunca hangi problemden söz ettiğimi anlayacaksınız.) kim sorumluydu? anabel mi? arthur mu? ya da hanry? soluk soluğa bitirdiğim ve olayların beni içine aldığı bir kitaptı. ayrıca kitapta liv'in rüyasında rüya gördüğü ve uyandığında hala rüyada olduğunu anlaması üzerine (ki bu benim de başıma gelmişti.) söylediği "ya bizim gerçek yaşam olarak adlandırdığımız da bir rüyaysa ve biz yalnızca birilerinin rüyasında var oluyorduysak?" düşüncesine ben de kafa yormuştum önceden. ve kitabı okurken bu düşüncenin tanıdıklığı çok hoşuma gitmişti. ayrıca yazar bir iyilik edip kitabın sonuna dostlarını rüyasında ziyaret etmek isteyenler için birtakım kurallar sıralamıştı. sanırım en sevdiğim kısım da buydu :')

Silber - Rüya KapısıKerstin Gier · Pegasus Yayınları · 20161,156 okunma

·

3 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.