Gönderi
"İnsanların gerçekten içindeki , onu yönlendiren sese göre hareket ettigindeki özgürlüğü, o sese kulak verdiği zaman sonunda acı çekse bile pişman olmadığını; çünkü içindeki o sesin aslında bir ihtiyaçtan dolayı kendisini harekete geçirdiğini ifade etmektedir.
İnsanların gerçekten çaresiz, umutsuz kaldığında ; o teslimiyet anında yaşadığı fark edilen ve değişen bakış açısındaki huzuru da güzel bir şekilde anlatmaktadır.
Aslında insanların omuz omuza olması gerektiği yerde ayrıştırılmasının , insana değil insanlığa vurulan bir darbe olduğuna da değinilmiştir.
İnsana dair farklı farklı konular anlatıyor roman.
Ancak bence bazı yerlerde betimlemeyi fazla tutmuş. O kısımlar biraz sıkıcı geldi bana. Onun dışında konu ilerlerken gayet sürüklüyo" der ve iyi okumalar dilerim :)
·
16 views
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.