Bir Bahar Havasında
Gel gidelim. Hatırlamak istediğin ne varsa unutalım öyle gidelim buralardan.
Kıl payı kaçırılmış bir hayatın ardından yetişme telaşıyla gidelim.
Ne zaman düşsem, ne zaman nefes alamaz gibi olsam, kendimi giderken buluyorum, bu defa sen de gel...
Gel biraz yürüyelim. Bir bahar havasında en sevilen saatleri geri sararak yol boyu.
Kordur kulluk, yanalım.
Yanmadan kül olmadan, küllerinden doğmadan kul olunur mu?
Gel, umudumuz Allah'tır diyelim ve en derinden yürüyelim. Bir duruşu olsun bu yürüyüşümüzün.
Yaşıyorsak, bu dünyada yanalım, çırağın uzattığı para üstü gibi kalsın dünya avuçlarımızda, biz almayalım.
Pencerelerimizde esen rüzgar, rahmeti savursun tüm kırılmışlıklarımızın üstüne.
Gel, biraz yürüyelim. Yolumuzu kaybetmeden, pusulamız yanımızda yürüyelim.
Boşluğa düştüğün anlarda, ilk aşık olduğun yaşlarla, şiirler arasında rastladığın umutlarla yürüyelim.
Şahidimiz gözyaşların olsun.
Dünyalık tüm umutları unutarak, bir yol boyu Allah'ı umut ederek yürüyelim.
~Oğuzhan Çelebi
Sayfa 15 - Carpe Diem YayınlarıKitabı okudu
··
9 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.