Hoş geldin sefalar getirdin!...
Yolumuz uğradı teheccüt vakti mah-i güzele, bir b/aktı erilir aşkın sırrına.
Sokaktaki çocuklar size neler satarlar?..
Gönül kırıklığının acısını dindirecek bir yolculuk yapılmadı henüz.
Çocukluğuma düşürmüştüm gölgemi.
Heves ettim gölgemi enginde yatan yerde.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Kimlerin rüyana girdiğini bilirim..
Kalbi iman edenin dünyanın zengini, ahiretin fakiri olmaz.
Rabbim özenmişte, gölgesine düşmüştüm duada.
Şehidin gölgesi düşmüş toprağa.
Kabri yakışmış kutlu Anadolu’ya.
Kırmızı gülün h/arı, peygamberin kokusu.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Mümin tokluğuna ihtiyacı var gönlümüzün.
Bir yetim, öksüzün yayılmış kirpiklerindeki g/özyaşında.
Çiçek açmış d/okunduğun bütün gölgesi.
Düştüğümle kaldım, kalkamadım duadan teheccüt vakti.
Orada kaldı dünkü yarım.
Görünen simalar göze yabancı.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Kimsesizler kabristanlığında ölüm ne demektir anladım.
Belki de yıpranmış divaneler gibiyim hacı bayramda.
Kendi kıymetini bil yeter dedi bir meczup.
Sevgiyi göğsünü yarıp gösteremiyorsun, insanlar da anlamıyor işte.
Teheccüt vakti yemininde duran c/anımın gizlisinde bir c/an’sın besmeleyle çevrilmiş b/akışın duasısın.
Belki de zaten hep oradaydı O.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Kötü kitaplar okuyorsunuz!..
Sevgiyi g/öremiyorsunuz, sabır ve tevekkülden b/aşka sermayemiz varsa.
Sevmeyi bilmediğinden duymak istediklerinizi söyleyenleri arkadaş belliyorsunuz.
Sadaka vermeye sadık olmadığını gösteriyor sorgulamıyorsunuz para vermek için kağıt ve bozuk para arasında cimriliği kabulleniyorsunuz.
Mafiret dileniriz şükür secdesi etmeyiz.
Adaleti keyfi hüküm gibi nefsine kabullendiklerinizi tercihinizmiş gibi sergiliyorsunuz.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Ruhtaki sızılar nefsine boyun eğmediği için, bedenindeki hastalığa kul oluyor insan.
Kendi çoçuğunuzu seviyorsunuz, yetimleri, öksüzlere burun kıvırıp ezip geçiyorsunuz.
Varlık alemine armağandır sevgi, aşkın nidasında yok olmak için rüzgar uğuldar.
İsmail gibi teslim olmaktır sevgi.
O vakit yer gök hayret etti İbrahim’i teslimiyete aşkla.
Kalbimi de koy İbrahim'in kırdığı putların sırasına.
Kırılmayan her şey putlaşıyor çünkü.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
İnsanların bir birine b/akışı eski günleri arar gibi.
İmtihana hazır hale gelmeli gönül.
Bir gülüşü var, kıbleye durmuş teheccüt vakti gibi, gerisini anlatamam.
Ne kadar paylaşırsanız o kadar insan olursunuz der gibi nefesi hu çekiyor.
Uykusuz bırakıyor geçmişimle buluşturuyor şems vakti.
Ölüm her şeyi yok edecek.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Ama öyle güzel ki, imtihan sırrının bir parçasında kurban olurum yüreğindeki sevginin sahibine.
Ruhları sevmeyi deneyin der gibi.
Ya Vedud , Ya Mugis maidesinde cennetten isimsiz bir peri müjdeler sevginin lokması gibi.
Temizlenir şuurum, kalbim takvasına ulaşır.
Dualar kadar güzel geçsin ömrünüz.
Ne zavallı bir hayat benimki.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Kalbin kararır, bir sıkışma, bir daralma hissedersin.
Ne yapman gerekir?..
Eskiden müridin kalbi karardığı veya hastalandığı zaman.
Gönlü eski huzuruna tekrar kavuşsun diye.
Bazı, çok dindar kişileri ziyarete giderdi.
İçimde b/aşka bir dünya hasreti var.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
Altüst olacak, umutsuzluktan öleceğini sanacaksın.
Çok şey hissedip, yeterince yaşamıyor!..
Veda hutbesinde cevabı merakımın.
Ama, iç dünyan beni yine kurtaracak.
Saygısı yaşamından daha uzun süren insanları sevenlere aşk olsun.
Bil ki bu kalp beytullah, yıkma gönlün kimsenin.
{Y.ed - aşkın renkleri albümü}
Engin Demirci Şiirleri © Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
antoloji.com/m/col-sulesi-ga... ··1 artı 1'leme
·43 görüntüleme
Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.