Epiküros hazcı etik anlayışını erdemli hayat telakkisiyle tamamlamaya
çalışmıştır. Ona göre, temel erdem bilgeliktir çünkü bilge insan, kendi
doğasının ihtiyaç duyduğu en azı belirleyebilecek ve bu ihtiyaçları
kolaylıkla karşılayabilecek olan insandır. Bu ihtiyaçları karşılandığı zaman,
onun ruh hali dengededir. Böyle biri ruhsal sükûnete ulaşmıştır. Bilge
insanın ekmek ve sudan oluşan öğünü, ona bir aşçının çok lezzetli
yemeklerinden daha çok mutluluk verir. Zira bilge insan, yalnızca az
tüketmeyi değil, daha önemlisi, az şeyle yetinmeyi öğrenmiştir. Şu halde,
insan doğasının aradığı en yüksek haz, ruhsal denge, ruhsal sükûnettir. Bu
hale ise korkulardan ve acılardan kurtulduğumuz, hazlar arasında önem
derecelerine göre bir öncelik sırası belirlediğimiz ve merak ile öğrenme
isteklerimizi tatmin etmeye çalıştığımız zaman ulaşırız. Demek ki önemli
olan anlamak, öğrenmek ve bilmektir, yani insanın ruhsal ihtiyaçlarını
karşılamasıdır.