muhteşem bir romandı. kuşak çatışması pek tabi romanın ana temasını oluştursa da, kitabı bu denli sevmeme neden olan karakterlerin arka planının doyuruculuğu oldu. bir defa bazarov, hayat görüşünü paylaşmasam da, idealist duruşu, kendinden taviz vermemesi, taşıdığı güveni, her tanıştığı insanı kendi aurasına çekebilmesiyle takdir edilecek bir adam. öte yandan, iç dünyasında yaşadığı karışıklıklar sonucunda, aile , arkadaş ve çevresine taşıdığı ukala, üstten bakan, küçük gören ve hatta saygısız bir insana dönüşmesi karakteri sevmeyi zorlaştırsa da, bu kitabı klasikler arasına girmesinin en büyük sebebi olmasıyla yine de müthiş bir karakter. öyle ki, aşk karşısında yenik düşmemek için, prensiplerini yok saymamak için, romantizme karşı durmak için, kaçıp gitmesi, ve pek tabi kendisini bekleyen sonla birlikte düşünüldüğünde, turgenyev anlatmak istediğini bize müthiş bir biçimde aktarmış oluyor. idealist ama; eş olması, anne baba olması, dost olması zor bir karakter, ama günün sonunda onu anlıyorsunuz, takdir ediyorsunuz, duygularını paylaşıyorsunuz ve malesef sonundan kendisine üzülüyorsunuz. cidden dört dörtlük karakter yansıtmış turgenyev. arkadiy ise tek kelimeyle toy. sayfaları çevirirken bir erkeğe dönüşmesini izliyoruz. bu bağlamda o da içi dolu bir karakter. bazarov'un etkisinde, idealleri olan, yeniliklere açık aynı zamanda baba evine gelince aristokrat yaşama da ayak uydurmaktan geri kalmayacak, aksine yenilikçi idealist tavrını aile işlerine de uygulamayı düşünen biri. bence bazarov'la olan ilişkisi zayıfladığında yeni yaşamına kolayca uyum sağlıyor. babalar ise, aristokrat fakat tırnak içinde kafaları az çalışan adamlar. işlerinde görece başarılılar. kaldı ki, yazarın kurmacasında bu şekilde gösteriliyor olmaları da romanın vermek istediği anlamda gizli sanırım. şöyle ki, aristokratlar, fakat gelecek onlarda değil. zaman onların zamanı değil. rusya eğer gelişecekse onların mantalitesiyle olmayacak. bu yüzden nispeten başarısız, ne yapacaklarını bilemeyen, çocuklarına gereğinden fazla düşkün ve onların onayına ihtiyaç duyan karakterler. son olarak kitabı olurken, 1812 napolyonun rusya'ya saldırmasının toplum üzerindeki etkisi, deli petro'nun ülkesini modernleştirme fikri, 1862 toprak köleliğinin kaldırılması gibi siyasi ve toplumsal olayları da göz önünde bulundurarak okuyunca, romanda günlük hayatta geçen olayları anlamlandırmak, okuma keyfini çok daha fazla arttırıyor. turgenyev'in ise, batılı bir yazar olması kurmacada karakterlerin oluşum ve okuyucuya yansıtılmasında direkt etkili olmuş. oğulların, bilimsel anlamda alman ekolü etkisinde olması, gerekli gördükleri yeniliğin ve toplumsal dönüşümün avrupa'dan gelecek olması, -dostoyevski'nin sahip olduğu düşüncelerin tam aksi-, gibi. ya da daha fazla özgür kadınların olması, hatta kimi kadın karakterlerin daha fazla romanda yer alması tesadüf değildir diye zannediyorum. yine diğer rus klasiklerde gördüğümüz kadın karakterler, daha evcil, toplumsal ve ekonomik yaşantının dışında olurlar. ancak, tıpkı turgenyev'in annesi gibi toprak zengini, erkekten görece bağımsız anna gibi bir karakterin yer alması yalnızca bir rastlantı olmasa gerek. bu yazdıklarım önemsiz noktlalar olsa bile, turgenyev'in rus çağdaşlarından, avrupalı bakışıyla farklı bir yerde duruyor olması neticesinde romanın izlerini sürme çabamda beni oldukça heyecanlandırdı bu roman.

Babalar ve OğullarIvan Turgenyev · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202144,4bin okunma

22 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.