Babalar ve Oğullar Ivan Sergeyeviç Turgenyev

Yıl 1861. Puşkin ve Gogol'un yoğun etkisinde olan bir Rus edebiyatının olduğu,İslavcılar ile Liberallerin çarpıştığı yıllar. Dostoyevski'yi bile Dostoyevski yapan Suç ve Ceza'nın yayınlanmasına daha beş yıl var. Nietsche 17 yaşında. Yalnız etnik olarak Rus hissiyat olarak Alman bir Turgenyev var. Ki bu adam daha Avrupa da bile o kadar etkin olmayan Nihilizmin üzerine, hem de Rus topraklarında bir roman yazar. Babalar ve Oğulları.

Rus edebiyatı ile ilgili olanlar Turgenyev'in görüşlerini, hayatını genel olarak biliyorlar. Bu romanda da hayatından kesitler var. Batıcılığı, Nihilizmi, Alman hayranlığı, kadınlarla olan ilişkileri, Tolstoy ile düellosu Vs. Roman yazıldığı dönemde büyük ses getirmiştir. Romandan sonra gençler arasında Nihilizm hızla yayılmıştır. Bu hızlı yayılışı etkisini yaklaşık 10 yıl sonra yazılacak Dostoyevski'nin Ecinnilerinde net olarak görülecektir. Tabi bu etkilerin yanında çokca da eleştiriler gelmiştir. Eleştirilerin en önemlisi ise Turgenyev'in romana bir son bulamadığı, bu yuzden baş karakteri öldürerek bitirdiğidir. Kanaatimce Turgenyev kesip atmaktan ziyade hiçliği savunan ve bir hiç olan bazarov'u, hiçlikle sonuçlandırmıştır.

Her ne kadar yıkıcı düşüncesini benimsemesem, romanın karakterini Nihilizmi kural olarak yaşayan biri olarak görsem de; bir uç nokta olarak kendi düşüncelerini savunan ve bunu korkusuzca dile getiren Turgenyev'i gönülden kutluyorum.

Herkese keyifli okumalar dilerim.

İki oğul, iki baba ve hayatlar. Oğulların babaları. Arkadiy ılımlı bir genç, Bazarov nihilist ve sorgulayan bir oğul. Oğullarını çok seven, üstüne titreyen babalar. Ve birbiriyle aynı zaman çizgisinde birleşmiş hayatlar.

Turgenyev'in okuduğum ilk kitabı. Anlatımı oldukça anlaşılır, betimlemeleri güzel bir kitap. Klasikleri seviyorsanız sıkılmayacağınızı düşünüyorum :)

İki baba ve iki oğul. 1860 Rusya'sının toplum yapısı. Turgenyev'in okuduğum ilk kitabı. Bazarov nihilist bir karakterdir. Kitapta beni en çok etkileyen kısım Bazarov karakterinin düşünce yapısı oldu. Tavsiye ederim. Okunması gereken kitaplar arasında.

Yazar oldukça akıcı ve sürükleyici bir üslupla kaleme aldığı bu kitapta 1860'larda Rusya'nın toplum yapısını(insan ilişkileri,etkileşimleri gibi)anlatmış.İnsanların başıboş kaldıklarında tamamen amaçlarından uzaklaştığına ve gereksiz ayrıntılara takılmamaları gerektiğine değinmiştir.Ayrıca birkaç aşk hikayesi de mevcut.Okursanız birşey kaybetmezsiniz...

Her yanı kalite kokan bir kitap. Klasiklerin bazıları bulunduğu yüzyılın değerlerini anlatırlar bizlere. Ama Turgenyev bize hiç bitmeyecek bir kavgayı, kuşak çatışmasını anlatıyor. Dünya sürekli değişiyor ve gelişiyor. Babalar her ne kadar kendilerini değiştirmeye, geliştirmeye çalışsalar da asla gençleri yakalayamıyorlar. Oğullar ne kadar eskiyi anlamaya çalışsalar da yeniliğin rüzgarına kapılmak zorundalar.

Bir nihilist olan Bazarov'u arkadaş edinen Arkadiy, üniversiteye gitmek için ayrıldığı baba evine arkadaşıyla beraber döner. Ama babası onu değişmiş bir halde bulur. Burada arkadaşı Bazarov, amcası Pavel ile birçok tartışmalara girer ve kuşak çatışmasının en sıcak savaşı burada yaşanır. Bir diğer cephe de Bazarov'un babasıyla arasında açılmıştır. Dünya baş döndürücü bir hızla değişirken insanların değişmemesi mümkün müdür? Köleliğin yeni kaldırılmış olduğu Çarlık Rusya'sında sık sık bu konu üzerine eğiliyor Turgenyev. Aşka da ufak dokunuşlarda bulunuyor. Oğulların ülkülerini, hayallerini; babaların isteklerini ve basit yaşantılarını anlatıyor. Keyifli okumalar...

Kitap başlarda biraz sabırlı okunması gereken eserlerden. Kitabın isminden de anlaşılacağı gibi baba ve oğul ilişkilerini konu alıyor. Olaylar genelde iki baş karakter olan Arkadiy ve Bazarov arasında geçiyor. Nihilist Bazarov'un küstah konuşmaları kitabın içinde bir gerilim yaratıyor ve sayfaları çevirmenize yardımcı oluyor. Yani başlarda hiç olmayan Bazarov sonradan kitaba damgasını vuruyor diyebilirim. Ve bu iki karakterin valinin balosunda Anna Sergeyevna ile karşılaşması kitabı daha ilgi çekici hale getiriyor. Kitabın finalinin bir sürprizle bitiyor olması da çekiciliğini ikiye katlıyor. Turgenyev'in 1862'de kaleme aldığı bu eser gerçekten okunması gereken eserlerden mi? Kesinlikle..

Babalar ve Oğullar, Rusya’nın düşünsel gelişimi içindeki kuşaklar çatışmasını ad olarak taşıyan eser, iki üniversiteli gençle (Arkadi ile Bazarov) aileleri arasında geçen günlük ilişkilerden oluşur. Güzel bir klasik, okumanızı öneririm...

Babalar Ve Oğullar hem bireysel hem de toplumsal anlamda çelişkilerin romanıdır. Toplumsal düzlemde eski ve yeni kuşak, gelenekler ve yenilikler sürekli çatışma halindeyken, bireysel düzlemde Bazarov’un duyguları ve düşünceleri arasındaki çatışma hem romanın özünü oluşturuyor; aynı zamanda Toprak Reformu dönemi Rusyasının siyasal ve düşünsel manzarasını somutlaştırıyor.

Bazarov açıkca kendini “nihilist” olarak tanımlıyor. Geleneklerden, prensiplerden nefret ediyor ve Tanrı'yı açıkça reddediyor. Arkadaşı ve fikirsel anlamda takipçisi Arkadiy ile Arkadiy'in babasına ait çiftlikte babası Nikiolay Petroviç ve amcası Pavel Petroviç ile ilişkilerinde Bazarov'un düşüncelerini açıkça tanıma fırsatı buluyoruz. Romantizmi açıkça küçümsüyor Bazarov ve romantizmi gereksiz buluyor. Nikolay Petroviç'i Puşkin'in ‘Çingeneler’ kitabını okurken gördüğünde ona okuması için bilimsel bir kitap veriyor ve bir yerde de "İyi bir kimyacı yirmi kez daha yararlıdır bir ozandan " diyor Arkadiy’e ve gene alaycı bir şekilde eski romantiklerin kendisini fazlasıyla eğlendirdiğini söylüyor eski bir asker olan Pavel Petroviç’in romantizmle geçen hayat hikasesini dinledikten sonra. Arkadiy’in babası Nikolay Petroviç daha ılımlı bir karakter romanda. Yeniliklere uymaya çalışıyor, gençleri bu anlamda destekliyor. Bazarov asıl çatışmayı Arkadiy'in amcası Pavel Petroviç'le yaşıyor ki iş düelloya kadar varıyor. .Düello fikirsel çatışmalarının somutlaşmış hali aslında. Pavel Petroviç Bazorov'u züppe, kendini beğenmiş ve saygısız görürken, Bazarov da askerlikten bir kadın için istifa edip gene aynı kadın peşinde tüm Avrupayı dolaşarak hayatını fazlasıyla heba etmiş, köyde bile eski sosyete yaşam tarzını sürdürmeye çalışan, her zaman iyi giyinen, süsüne dikkat eden, biraz İngiliz özentisi Pavel Petroviçi küçümsüyor.Pavel Petroviç geleneğin temsilcisiyken ,Bazarov yenilikçi düşüncelerele dolu genç kuşağıtemsil ediyor.

Bazarov her şeye bilimsel materyalizm açısından faydacı bir gözle bakıyor. Hatta bu açıdan Almanları örnek alıyor. Tüm zamanını bilimsel araştırmalar yaparak harcıyor. Erkenden yürüyüşe çıkarak kurbağa topluyor bilimsel araştırmaları için. (Hatta bir yerde Pavel Petroviç alaycı bir şekilde “Demek onları inceleyecek ha, hiçbir düşünceye inanmıyor, ama kurbağalara inanıyor.” diyor) Bazarov’a göre önemli olan iki kere ikinin dört etmesi, gerisi önemli değil (Burada iki kere ikinin dört etmesini kabullenemeyen Dostoyevski'nin ‘Yeraltı Adamı’nı hatırlamamak elde değil) Bir yerde Arkadiy’e söylediği “… sonra ne oluyor şu esrarlı kadın erkek ilişkileri? Biz fizyolojistler biliriz ne olduğunu onun. Gözün anatomisini incele hele, bak bakalım, esrarlı bakış dediğin şey neredeymiş?Bütün bunlar romatik çürümeler, küflenmiş beğeniler.” sözü her türlü estetizmi reddeden maddeci bakış açısını ortaya koyuyor.


Bazarov'un Arkadiy’le bir baloda tanıştıkları ve birlikte evini ziyarete gittikleri dul Bayan Odintsov'a aşık olması sonun da başlangıcı oluyor.O güne kadar romantizmi şiddetle reddeden, aşkı küçümseyen Bazarov duygularındaki değişimi kabullenemiyor çünkü bu onun o güne kadar tüm hayatını üzerine inşa ettiği fikri alt yapının çökmesi demek.Beynine hükmedebiliyor ama kalbine söz geçirmesi mümkün olnuyor. Çareyi Odinstov'dan kaçmakta bulan Bazarov babasının köyünde tifüsten ölen bir hastayı incelerken kendi de tifüse yakalanıyor ( eldiven takmaması bu sonuca neden oluyor ki bunu Bazarov’ a yaptıranın kendine itiraf etmekten çekindiği aşk acısı olduğu düşünüldüğünde kendi sonunun kendinin hazırladığı anlaşışıyor ) Ölüm döşeğindeyken, o güne kadar duygularından kaçan Bazarov Bayan Odistov'a kendisini görmesi için bir mektup yazıyor. Odinstov yanında bir Alman doktorla geliyor ama o da yapılacak bir şey kalmadığını söylüyor.Doktorun Alman olması da simgesel açıdan önemli. Alman doktorun da hiçbir şey yapamaması aslında o güne değin inandığı ve Almanları örnek aldığı bilimsel materyalizm düşüncesinin de yetersizliğinin somut göstergesi.Dine karşı hep alaycı olan Bazarov ölümün iyice yaklaştığını anladığında rahibin kendisin kutsaması fikrine bile sıcak bakıyor artık.

1850 lerin rusyasında hayli revaçta olan nihilizmin(bir diğer ilginç nihilist karakter de Dostoyevski’nin Cinler romanındaki Stavrogin) bir tür eleştirisini yapıyor Turgenyev.Çünkü geleneğin temsilcisi Pavel Petroviç romanda nasıl karikaturize edilmişse, Turgenyev Bazarovu da tüm eksik yönleriyle, çelişkileriyle anlatmaktan çekinmiyor. Bazarovun ölümünden sonra romanın diğer kahramanları hayatlarına aynen devam ediyorlar. Bazarov’u hatırlamıyorlar bile. Kendini çiftlik işlerine vererek tam bir aristokrat olan yakın arkadaşı Arkadiy bile ismini yüksek sesle söylemeye çekiniyor, hatırlamak istemiyor sanki. Bazarov’un ölümüyle Rusya’nın hiçbir şey kaybetmediğini vurguluyor Turgenyev aslında. Nihilizmin ete kemiğe bürünmüş hali Bazarovun aşık olması ve ölüme sürüklenmesiyle hepimize şu soruyu soruyor: İnsan her şeyi reddedilir, peki ya kendini?

Kitabı bitireli iki gün kadar oldu ancak yorumu yeni yazabilyorum, Kusursuzlar'a o kadar öfkelenmiştim ki ilk onun yorumunu yazdım.

Turgenyev'in en bilinen eseri Babalar ve Oğullar 19.yy Rusya'sında köylü ve eğitim görmüş sınıfın karşılaştırıldığı bir eser. İki baba ve iki oğulun kesişen hikayeleri. İsminden sonra ben daha net bir baba-oğul çatışması beklemiştim ama yazar düşündüğüm kadar durmadı bu konunun üzerinde. Daha çok Bazarov karakteri ve onun nihilizmine ağırlık vermiş.

Bazarov.. kitabın başında kitabın yan karakterlerinden biri gibi dursa da kitabın en güçlü ve en üstünde durulan karakteri. Bazarov'un kendinden emin oluşu, güçlü düşünceleri karşısındaki her karakteri etkiliyor ve hepsinin üzerinde ayrı bir etkiye sebep oluyordu. Arkadiy ise Bazarov'dan etkilenen, yakın bir arkadaşı. Zaman geçtikçe Bazarov'un düşüncelerine daha net hakim oluyoruz, ilk başlar yazar Bazarov'un nihilizmini övüyor gibi görünse de sonlara doğru onun düşünce yapısındaki boşlukları göz önüne seriyor.

Eski-yeni kuşağın arasındaki farkın Turgenyev'in kaleminden okumak ve o zamanın Rus yaşam tarzına şahit olmak açısından Babalar ve Oğullar çok uygun bir klasik. Dili açık, okuması kolay bir eser, okumak isteyen herkese öneririm.

http://yorumatolyesi.blogspot.com/...alar-ve-ogullar.html

19.yüzyıl dönemi Rusya'sında geçen eser, günümüzde bile hala devam eden kuşak çatışmalarını farklı bakış açılarıyla anlatıyor.Aristokratik kesimden halka kadar indirgenen köylü kesimi kitapta barındırıyor.Hikayenin merkezinde nihilist olan Bazarov adlı karakter var, Arkadi'nin babası ve amcasıyla yaptıkları sohbetler,kendi annesi ve babası karşı tutumu ve Anna Sergeyevna ile yaşadıkları ; aslında yaşayamadıkları da denebilir.Sadece baba ve oğul unsurunu değil,daha bir çok konuyu içerisinde barındıran bir eser,aşka karşı bakış açıları etkileyiciydi.İlk defa bu kadar akıcı bir roman okudum,sanırım.. Turgenyev beni etkiledi, su gibi okunan, hiç sıkmayan aksine her bölümünde ayrı bir merak uyandıran,ince anlamlar ve farklı perspektifler barındıran bir klasik, Tolstoy'dan daha fazla sevdim sanırım Ivan Sergeyeviç Turgenyev'i ; farklı eserlerini de okuyup karşılaştırmalara devam etmek gerekir..