"Doğarken süt kokarak geliyoruz, ölünce leş gibi kokuyoruz. Hayat içimize kötülük dolduruyor" demiş Erkan Oğur.
Kötü olan hayat değil bizleriz.
Nasıl mı bu hale geldik? İyilerimizi kaybedip kötülerimizi biriktirdiğimiz için. Dikkat ettiniz mi bilmiyorum, hep kritik durumlarda iyi olanlar sevdikleri için kendilerini feda edebiliyorlar gözlerini kırpmadan. Bizlerin, insanlığın geleceği için kendilerinden vazgeçebiliyorlar.
Dolayısıyla ne yapıyoruz? İçimizdeki iyiliği tüketip, kötülüğü biriktiriyoruz. Türümüzün yok olmasının sebebi de bu olacak.