Arzu, akıldışı bir iştahtır; bunun altında da şunlar yer alır: özlem, nefret, hırs, kızgınlık, aşk, hiddet, öfke. Özlem, sanki koparılmış gibi, elden kaçırılmış bir nesneye karşı boşuna yönelen ve sürüklenen bir arzudur; nefret, bir ilerleme ve süreklilik içinde birinin kötülüğünü isteyen arzudur; hırs, kişisel seçimlerimize ilişkin arzudur; kızgınlık, bizi haksız yere incittiğine inandığımız kimseyi cezalandırma arzusudur; aşk, kendini bilen insanlara yakışmayan bir arzudur, çünkü dış güzelliğin dürtüsüyle dostluk kurma çabasıdır; hiddet, kin tutan ve eskimiş, ama aşağıdaki dizelerde görüldüğü gibi, fırsat kollayan kızgınlıktır:
"Bir an için öfkesini içine sindirse de, ardından
tutar kinini, öcünü alıncaya kadar."
Öfke de kızgınlığın başlangıcıdır.