Nerden başlasam bilemiyorum ama vay anasını. 90’ların yıllarının başında yazıldığı düşünülürse, günüzmüz yüksek fantastik eserlerinde kullanılan seçilmiş kişi, kader vs gibi troplar bu ilk kitap da bol bol var. Neyse ki çoğu iyi işlenmiş, ama ne yazık ki yaşadığı yerden çıkan dış dünya ile yeni karşılaşan, sudan çıkmış balık durumu o kadar sıkıcı geldi ki, ağlayasım geldi. Kötü değildi ama iyi de değildi. İlk 100 sayfası belki 150 hatta 200 de olabilir beni bunalıma sokmak üzereyken hikaye dünya üzerine yoğunlaştı ve kitap daha da ilginç ve sürükleyici bir hal aldı. O zamana kadar dayanırsanız ne güzel ama güzel bir yolculuk hikayesi okuyacağınızdan emin olabilirsiniz. Çoğu karakterler arası etkileşim gerçekçi hissettiriyor. Karakter demişken; Karakterler yer yer tahmim edilebilir hareketler ile ve banal bir karakteristik yapı ile aşırı sıkıp, yine, bunalta biliyor. Rand en detaylı gelişimini gördüğümüz karakter ki hikaye de çoğunlukla onun üzerinden ilerliyor. Kendisi hakkında bahsetmek spoiler olabilir ondan bu kadarı yeter. Mat ise kitabın sayfalarına “GERZEK” diye bağırmama neden olan bir karakter oldu. Ki en sempatik hissttiren karakterlerden biri de aynı zamanda. Nasıl oluyor bende bilmiyorum ama oluyor işte. İki karakter ayrı ayrı çok sırdan olsa da, karakterlerin birbiri ile olan diyalogları ve ilişkileri yeni bir açı, aynı zamanda hikayeyi taşıyan bir unsurdu. İkilinin bu kimyası aynı zamanda, hikayeyi dinamik kılan yönlerinden biriydi. Perrin ise belki de en fazla “fiziksel” değişimi gördüğümüz karakterdi. Empati duyabileceğimiz bir yönü ve yumuşacık bir kalbi ile yer yer fazla mı vıcık dedirten bir karakteri oldu. Zekası ile öne çıkan özelliğini, hikaye gereği çöpe atması karakterin en zayıf noktasıydı. Egwene, ah Egwene. Karakteri sempatik bir şekilde bizler ile tanıştırıp, sonrasında sempatik olduğu kadar ağzı iyi laf yapan muhteşem bir kişilik yazan Rober Jordan’ın acımasızca karakteri ağlak, işe yaramaz bir nesneye dönüştürmesi.... KARAKTER GELİŞİMİ, KELİMENİN TAM ANLAMIYLA KARAKTERİN GERİLEMESİ!!! Nynaeve ise sürekli yemek yemenizi söyleyen bir bakıcı gibi baş ağrıtıyordu. Neyse ki karakteri Egwene gibi parçalanmamıştı. Belki de üzerine çok fazla bi olay verilmediği içindi. Karakterin çoğu çatışması kendi çapında yaşadığı, kendisi ile çekişmesi gibi geliyordu. ÇÜNKÜ KARAKTERİN KENDİSİ İLE YAŞADIĞI ÇATIŞMANIN HİÇ Bİ YAPTIRIMI VE ETKİSİ YOKTU! (bir iki istisna dışında) Sadece ilk kitabı okuduğumdan Moiraine, Lar ve Thom için söyleyecek pek sözüm yok, olsa da adil olmazdı çünkü 15 kitaplık bir serinin giriş kitabı bize özel olarak 5 ana karakteri tanıtmaya hedeflendiği çok belli (ki ilk 3 kitap aslında giriş olarak kabul ediliyor.) Gandaf, Frodo’nun gözünde ne ise Moiraine de Emond’s Field beşlisi için oydu. Sadece Moiraine ve Lar işleri ve seçtikleri yol yüzünden daha politik ve ırkçılık üzerinden etkisi olup, karakterler arası dinamiği daha gerçekçi kılıyor ve canlı hissettiriyor. Üzgünüm Gandaf ama Balrog ile yüzmeye gitmen bu gerçeği değiştirmiyor. Demem o ki; güzel bir yolculuk kitabı, 90’lı yıllarda yazıldığı düşünülürse “vay anasını” ama günümüz penceresinden bakarsak, çok işlenmiş ve çok fazla örneğini gördüğümüz için etkisini kaybedebiliyor. Yine de okumaz yer yer ızdırap verse de keyifli bir yolculuk olmakla beraber çoğu sayfayı soluksuz çevirdiğimi hatırlıyorum. Okuyucular için bırakılmış ipuçlarını bulmak ve not olarak olaylarının nasıl gelişeçeğini tahmin etmek de eğlenceliydi. Kitaba olan puanım 8/10. Fakat bir gerçek var ki, kitap çok para annim. etiket fiyatına 71₺ vermektense idefixten yada başka bir siteden ikişer ikişer alın.

Dünyanın GözüRobert Jordan · İthaki Yayınları · 20191,724 okunma

·

10 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

melih erpulat