"– İnsanın huzuru ve memnuniyeti dışarıda değil, içeridedir. – Nasıl yani? – Sıradan bir insan iyiyi ya da kötüyü dışarıdan, yani bir atlı arabadan ya da bir çalışma odasından bekler. Düşünen bir insan ise kendinde bulur." (Sayfa 37) Evrende ve toplumda ters giden işleri, ahlaksızlıkları, iğrençlik ve aç gözlülükleri, en çok da yeryüzünün adaletini sorgulayan insanlar, bunu uzun vakitler, saatler, geceler, aylar boyu düşünen insanlar, düşündükçe çıkmaza düşen, çıktığında ise tüm bunları toplumdaki diğer insanlara fikir olarak beyan ettiğinde de "deli" damgası yiyen, "Kafayı sıyırmış! Üşütmüş!" denilerek al aşağı edilen, küçük görülen insanların öyküsü... Öykü ama benim için hepten gerçek bir öykü. Günümüzde de bu olaylarla karşılaşıyoruz. Biraz düşünen biriysen, biraz farklı yorumlama gücün, biraz okumuşluğun, biraz acı çekmişliğin, biraz ders almışlığın varsa ve diğerleriyle bunları paylaşıyorsan delisin kardeşim! Zır delisin, zır deliyiz. Çehov'un kusursuz anlatımıyla içimi acıtan, gerçekleri tokat gibi yüzüme vuran bir öykü okudum. Herkese şiddetle tavsiye ediyorum. Biraz alıntı: ** Her türlü zorbalığın toplum tarafından makul ve yerinde bir gereklilik olarak karşılandığı, beraat kararı gibi her türlü merhamet göstergesinin toplumda tatminsizlik ve intikam duyguları uyandırdığı bir dünyada adaleti düşünmek gülünç değil midir? Syf 8 ** Ona göre insanlık namuslular ve namussuzlar olmak üzere ikiye ayrılıyordu; ikisinin arası yoktu. ** Acıları hafifletmenin amacı nedir? İlk olarak, acıların insanı kusursuzluğa götürdüğü söylenir. İkinci olarak ise, eğer insanoğlu acılarını haplarla ve damlalarla hafifletebileceğini öğrenirse, bugüne kadar onları hem her türlü kötülükten koruyan hem de onlara mutluluk bahseden dini ve felsefeyi tümüyle terk edebilir." Sayfa 17 ** Kökeninde pislik barındırmayan iyi bir şey dünya üzerinde bugüne kadar görülmemiştir. Syf 16 ** Hayat can sıkıcı bir tuzaktır. Düşünen bir insan olgunluğa eriştiğinde ve tam bir bilinç kazandığında kendini istençsiz olarak sanki çıkışı olmayan bir tuzağın içindeymiş gibi hisseder. ** Lanet olası hayat! En acı ve kırıcı olan şey, bu hayatın acılara karşılık olarak mükafatla sona ermemesi. ** – Hayır, bizden bir şey olmaz. Güçsüz insanları biz, sevgili dostum. Sayfa 65 Keyifli okumalar.

Altıncı KoğuşAnton Çehov · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 202269,7bin okunma

·

10 görüntüleme

Bu yorum görüntülenemiyor

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

1glsmmm