Murathan Mungan’ın okudum ilk kitabı. Kitap bir inceleme niteliğinde yazılmış. Radyo oyunu, senaryo ve uzun hikaye. Bu üç türün bir hikaye üzerinden örneklendirilmesine yer verilmiş. Edebi üslup özelliği ön planda olup ne, nerede ve nasıl yazılmalı, çok güzel sunulmuş.
“Sevgi denilen o iğrenç ve yapışkan şey.”
4 kişi bir bahçe. Dünyaya gönderilip yaşamaya maruz bırakılmış dört ceset.
Hayata karşı umutlu, hayata karşı umutsuz, ölüme karşı umutlu ve her şeyi olduğu ve olacağı şekilde kabullenmiş dört kalp.
Yaşam soluk almak değildir. Yaşamak üzerine düzinelerce kurulan cümleler anlatmaz yaşamak nedir ne değildir. Yaşamak algılanmaktır, yaşamak hissetmektedir, yaşamak faydadır vb vb. Ben size yaşamın tanımını veremem. Kimse kimseye yaşamın tanımını veremez. Yaşamak nedir?
Herkes kalbine sorsun..
