Bütün Habersiz Dağlara! Dağ olduğundan habersiz, Fırtınalara karşı koruyacakken bizleri, Kendi dumanıyla, sisiyle meşgul dağlara! Gecenin en karanlığında sırtımızı dayayacakken yüceliğine, Bizi görmeyen dağlara! Ya da gördüğü halde dağlığına yakışmaz diye, töre diye mesafeli umarsızlığına! Sizin yüzük var mı parmağınızda. Yoksa siz de yakut bir yüzük gibi çıkardınız mı parmaklarınızdan babanızı. Sabahları pişman olarak taktınız mı tekrar parmağınıza. Yargıladınız mı çocukluğunuzdaki baba özlemini? İlk önce idamına karar verdikten sonra, sonra bağışladınız mı? Küçük olan siz olduğunuz halde, bir dağı affetmenin yüceliğini hissedip geçmişe bir sünger çektiniz mi? Kimseyi üzmek, yaralamak değil istediğim. Bilmiyorum; Sizin babanız var mıydı? Ya da hiç babanız oldu mu? Ya da babanız öldü mü? En çok ihtiyaç duyduğunuz anlarda yanınızda mıydı? “Geçmişten gelen pörsümüş bir damarla besliyordum öykülerimi ve yaşlı doğuyordu hepsi. Göbek bağını taşla eziyordum, kopmuyordu,” diyordu yazar. Bize öykülerinin ve göbek bağının nereden doğduğunu anlatırken, ilk önce kendi içinde uzun bir sorgulama yaşadığını görebiliyorsunuz. Sadece çocukluk ve yargılamayla sınırlı kalmış olsaydı, rahatınızı kaçırmak istemezdim. Ama Emine Bayındır’ı okuduğumda bütün doğallığı içinde, samimi bir şekilde babasının var olduğu halde ne kadar uzağında olduğunu anlatırken bizlere; hepsini elinin tersiyle itip baba sevgisinin ağır bastığını görebiliyorsunuz. Yoksa bir çocuk, bir atı, bir ağacı neden kıskansın. Babasına yakın olan her şeye neden düşman olsun ki! Kırılmışsa bir sebebi var olmalı, yolu sevgiye çıkan. “Susmak kırgınlıktır bir bakıma. Kırılmak için sevmek gerek,” diyor yazarımız Kırılıyorsak bir sebebimiz var. Şimdi anlıyor ve anlatıyor bize. “Şimdi her şeyi anlamaktan acıklı bir haz duyuyorum.” Evet ben de anladım ve size anlatmak istedim. Yargılamayı tatlıya bağlamak için baba özlemini kavuşmayla noktalayalım… youtu.be/eDuZWJ5Uz2I Keyifli okumalar...

Habersiz DağEmine Bayındır · Şule Yayınları · 201834 okunma

··

212 görüntüleme

rûberû

@maviduvarim ·

08 Ocak 2021 01:25

“küçük olan siz olduğunuz halde bir dağı affetmenin yüceliği” bu çok derin... sevgi affı doğuruyor, af sevgiyi çoğaltıyor... dağlar dağ olduklarını inşallah hep fark ederler...

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Gülşen Birinci