Korku dağlarının yürekçisi
Ölüm denizlerinin kürekçisi
Öyle suskun oturuyor şişesinin başında
İçtiğinin hem hırsızı
Hem bekçisi
Onu kırmış olmalı yaşamında birisi
Dinledikçe susması
Düşündükçe susması
Tek başına iki kişi olmuş kendisiyle gölgesi
Heykelini yontuyor
Yalnızlığın ustası
Özdemir ASAF