Herkesin hayatın bazı dönemlerinde dönüşümler geçirmesi kaçınılmazdır.Lakin asıl önemli nokta bizim dönüşümümüzle beraber çevremizin de dönüşüm geçirdiği gerçeğidir. Okul,ergenlik,evlilik,boşanma,yaşlanma, hastalık vs bizi bazı ölçütlerde dönüşüme uğratan dönemlerdir.Bu dönemlerde hem kendimizi hem de çevremizi algılama biçimimiz değişebilir.Elbette ki çevrenin de bizi algılama biçiminde bazı farklılıklar görülebilir. Dönüşüm geçirdiğimiz her dönemde bazı sınırlarla karşılaşır,o sınırlar içerisinde bizden beklenen şekilde davrandığımız sürece çevremizden kabul görürüz. Sınırların dışına çıktığımızda ise çevrenin tepkisine maruz kalır,dışlanır,hiçe sayılır ve kendi sınırlarımıza doğru bazen şiddetle itiliriz.Etrafimızdaki insanlara yarar sağladığımız,verimli olduğumuz sürece var,üretkenliğimiz durduğunda yok oluruz.İlişkiler mekanik bir hal alır,duygular geri planda kalırlar. Anlatmak istediğimizi karşı tarafa tam olarak aktaramamak,duygularımızı ifade etmekte çektiğimiz güçlük zamanla çöküşe doğru götürür, sonunda kanatlarımız kırılır ve ölürüz. Daha acı olanı ise yok oluşumuzun kimileri için rahatlama anlamina gelmesidir. Ne de olsa varlığımız bir yüktür onlar için.. .... Kitap bana daha çok insanın en üretken olduğu gençlik dönemindeki durumu ile üretkenliğin durduğu,ihtiyaçların karşılanabilmesi için yakındaki diğer bireylere bağımlı hale gelindiği yaşlılık veya diğer durumlara(hastalık,kaza vs) bağlı gelişen bakıma muhtaç durumu arasındaki dönüşümü düşündürdü.Üretken bireyin bakıma muhtaç bireye dönüşüm sürecinde yaşadığı zorlukları,kendini ve çevreyi algılama biçimi,çevrenin dönüşüme uyum süreci,aile yapısının ve bütünlüğünün bu uyum sürecinde ne denli önemli olduğu iyi bir sembolizasyonla sunulmuştur. Kitabi okurken Gregor Samsa'ya empati duymamak elde değil. Çünkü her insanın hayatın belli dönemlerinde kendini Gregor Samsa gibi hissettiği olmuştur veya olacaktır.

DönüşümFranz Kafka · Tutku Yayınevi · 2016222,2bin okunma

·

2 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.