GÖKTEN PARA YAĞIYOR.” Fransız Pierre Rey’in kaleminden dökülen kitabımız Para, baştan uca bir polisiye filmini andırıyor. Okuduğunuz her satır neredeyse gözünüzün önünde, seyre dalıyorsunuz. Yazarımız hakkında kısa bir araştırma yaptığınız bu tarz farklı eserleri olduğunu ve ünlü birkaç tiyatro eseri yazdığını da görebilirsiniz. Yakın tarihimizde yaşamış olan yazarımız 2006 yılında ölmüştür. Hikayemiz İsviçre’de geçmektedir. İsviçre Zürih bankası. Dünyada paranın en çok korunduğu ve kişisel mahremiyetin zirve denecek kadar uçta korumaya alındığı Zürih bank. Bir kitabı okurken, hiçbir karaktere ait olmayıp aynı zamanda bütün karakterlerin yanında oldunuz mu hiç? Para tam olarak okuyucuya böyle bir his veriyor. Bazen kötünün bazen iyinin yanında duruyorsunuz. “Bir daha asla gelmeyen kesin anlar vardır insanın hayatında; ve öyle anlarda, hemen evet ya da hayır demek gerekir.” İnsan yaşarken ne yaşadığını anlayamıyor çoğu zaman. Bazen durmak gerekiyor. Bazen düşünmek, bazen bakmak. Bazen yaşamamak gerekiyor yaşayabileceğini anlamak için. Hayat anlardan ibarettir. Hayatımızın filmini anlarımızın fotoğraflarını birleştirerek oluştururuz. Hiç bitmesini istemediğimiz, nolur artık bitsin diye yakındığımız anlar. Hayat anlardan oluşur ve biz anı yaşamadığımız her an hayatı en başından kaçırmış sayılırız. Çünkü zamanı asla geri alamazsın! “Ve...hiç konuşulmadığı halde, her şey bir anda söylenmiş oldu.” Bir an. Soluk bir akşamın koynunda batıyor güneş. Ay aydınlık yüzünü indiriyor sahile ahenkle vuran dalgalara. Rüzgar hafifçe okşuyor geceyi. Bir ağacın yapraklarının hışırtısı dolduruyor mehtabı. İki insan. Bir kadın ve bir erkek. Yan yana oturuyorlar sahilde. Beyaz bir tişört var adamın üzerinde. Kadın beyaz elbiseli. Kırmızı bir şal var omuzlarında. Her ikisininde gözleri kapalı. Her ikisi de rüzgarı duyumsuyor yanaklarında. Suskunlar. Kalplerini dinliyorlar birbirlerinin. Sessizce, Seviyorlar. Kitap, film niteliği taşıdığından konuşma dili olarak yazılmış. İçerisinde çokça karşılıklı diyaloglar bulunmakta. Kitapta negatif yön olarak sunacağım tek şey karakterlerin isimleri birden fazla. İsim, soyad vs. Yazar bir kere ilk adını kullanıyorsa başka yerde diğer adını başka bir yerde soyadını kullanıyor ve bu okurun ilk başlarda bu kimdi sorusu ile baş başa kalmasına sebep oluyor. Belli bir okumadan sonra artık her karakterin bütün isimlerini öğrenmiş oluyorsunuz. Polisiye roman severler için tavsiye edilesi güzel bir eser. Teşekkürler.

ParaPierre Rey · Hürriyet Yayınları · 197849 okunma

··

14 görüntüleme

Yorum yapabilmeniz için giriş yapmanız gerekmektedir.

Gönderi

Pınar